Total diz protezi uygulamalarında patella eklem yüzeyi değiştirilen ve değiştirilmeyen olguların klinik ve radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi

Abstract

Mayıs 1991-Ekim 1998 tarihleri arasında primer diz osteoartriti nedeni ile 201 olgunun 249 dizine total diz protezi (TDP) uygulandı. Bu olgulardan yeterli takip ve kaydı olan 126'sının 149 (%59.9) dizi incelendi. Dizlerin 59'unda (%39.6) patella eklem yüzeyi değiştirilirken (grup I), 90'ında (%60.4) değiştirilmedi (grup II). Grup l'de olguların 47'si (%79.7), grup II'de 62'si (%68.9) kadın olup grupların ortalama takip süreleri sırası ile 66.7 (34-123) ay ve 68.1 (30-117) ay idi. Olguların değerlendirmesinde klinik olarak KSS (Knee Society Score) diz ve fonksiyon puanı, HSS (Hospital for Special Surgery) puanı ve patella puanı, radyolojik olarak ise eklem çizgisinin yer değiştirme miktarı, İnsall-Salvati oranı, lateral patellofemoral açı ve uyum açısı değerlendirildi. Ameliyat sonrası grup l'de KSS diz ve fonksiyon puanı sırası ile ortalama 87.06 (54-97), 87.5 (30-100) grup II'de ise 89.0 (63-100), 91.3 (20-100) idi. HSS puanı ise grup l'de dizlerin 45'inde (%76.2) mükemmel, 9'unda (%15.3) iyi, 3'ünde (%5.1) orta, 2'sinde (%3.4) kötü iken grup II'de dizlerin 72'sinde (%80) mükemmel, 12'sinde (%13.3) iyi, 6'sında (%6.7) orta idi. Patella puanı grup l'de ortalama 27.3 (24-30) grup II'de ise 26.2 (20-30) olup tüm klinik incelemeler sonucu elde edilen değerler istatistik olarak karşılaştırıldığında anlamlı farklılık tespit edilmedi (p>0.05). Ameliyat sonrası yapılan radyolojik değerlendirmede grup l'de mekanik aksın dizlerin 52'sinde (%87.7) nötral, 2'sinde (%3.4) varus, 5'inde (%8.9) valgusta, grup II'de ise 67'sinde (%74.5) nötral, 8'inde (%8.9) varus ve 15'inde (%16.6) valgusta olduğu tespit edildi. Patellar tilt ve lateral subluksasyon sırasıyla grup l'de dizlerin 5'rnde (%8.4) ve 11'inde (%22), grup II'de ise dizlerin 6'sında (%6.4) ve 17'sinde (%18.8) tespit edildi. Gruplar arasında, radyolojik incelemeler sonucunda elde edilen değerler karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmedi (p>0.05). Her iki grupta da ameliyat sonrasında patellanın semptomatik subluksasyonu, dislokasyonu, kırığı ve ekstansör mekanizma yırtığı tespit edilmedi ve patella veya patellar protezle ilgili revizyon yapılmadı. Sonuç olarak; patella eklem yüzeyinde ileri derecede dejeneratif değişikliği olan olgular dışında patella eklem yüzeyinin değiştirilmemesinin uygun olacağı kanısındayız.

Total knee arthroplasty was performed on 201 patients with primary knee osteoarthritis (249 knees) between May 1991 and October 1998. One hundred and fortynine knees of 126 patients with sufficient follow-up and registry were evaluated in the study. Patella was resurfaced in 59 (39.6%) knees (group I) and not in 90 (60.4%) knees (group II). Fortyseven (79.7%) patients in group I and 62 (68.9%) patients in group II were women with the follow-up period of 66. 7(34-123) months and 68.1 (30-117) months respectively. Clinical evaluation was done with KSS (Knee Society Score) knee and function scores, HSS (Hospital for Special Surgery) score and patella scoring system and radiologic evaluation was done according to changes in joint line, lnsall-salvati ratio, lateral patellofemoral angle and congruency angle. Postoperative mean KSS knee and function scores were 87.06 (54- 97), 87.5 (30-100) in group land 89.0 (63-100), 91.3 (20-100) in group II respectively. The score was excellent in 45 (76.2%) knees, good in 9 (15.3%) knees, fair in 3 (5.1%) knees, poor in 2 (3.4%) knees in group I and it was excellent in 72 (80%) knees, good in 12 (13.3%) knees, fair in 6 (6.7%) knees in group II with regard to HSS scoring system. Mean patella score was 27.3 (24-30) in group I and 26.2 (20-30) in group II. No statistically significant differences was found between two groups with regard to the values derived from clinical evaluation (p>0.05). After postoperative radiological evaluation mechanical axis was found as neutral in 52 (87.7%), varus in 2 (3.4%), valgus in 5 (8.9%) knees in group I and neutral in 67 (74.5%), varus in 8 (8.9%) and valgus in 15 (16.6%) knees in group II. Patella was tilted medially in 5 (8.4%) and subluxed in 11 (22%) knees in group I and 6 (6.4%) and 17 (18.8%) knees in group II respectively. No statistically significant differences was found between two groups with regard to the values derived from radiological evaluation (p>0.05). There was not found any clinically significant patellar subluxation, dislocation, fracture and rupture of extensor mechanism and no revision was done due to patella and patellar prosthesis in the study. Since the values derived from clinical and radiological evaluation showed no difference between the group with patellar resurfacing and patellar retention, we conclude that patella should not be resurfaced in patients other than the ones with significant degeneration of the patella.