Akut migren krizi tedavisinde intranazal lidokain kullanımı

Abstract

Bu çalışma, akut migren krizi tedavisinde intranazal % 2'lik lidokain solüsyonunun etkinliğini araştırmak amacı ile planlandı. Acil servise 01 Şubat 2000 - 31 Temmuz 2001 tarihleri arasında baş ağrısı yakınması ile başvuran ve "International Headache Society"nin (I.H.S) migren kriterlerine uyan 41 hasta çalışmaya alındı. Bu hastaların 35'i kadın, 6'sı erkek olup lidokain grubuna 21 kontrol grubuna da 20 hasta dahil edildi. Lidokain grubuna %2 'lik lidokain kontrol grubuna da % 0,9'luk sodyum klorür solüsyonu ağrı olan her yarım baş küresi için 1 ml olacak şekilde intranazal yoldan uygulandı. Hastalara baş ağrısının başlangıç şiddetini 10 puan olarak kabul etmeleri ve tedavi sonrası 5, 10, 15 ve 30. dakikalardaki baş ağrısı şiddetlerini de 10 puan üzerinden derecelendirmeleri istendi. Bu puanlar hazırlanan forma kaydedildi. Hastalara ayrıca başlangıçta var olan nörolojik ek semptomların (bulantı, kusma, fotofobi, fonofobi ve diğerleri) tedavinin 30. dakikasında da devam edip etmediği sorularak kaydedildi. Çalışmanın 30. dakikasında ağrı skoru 5 ve 5'in altında olan veya ağrıları tamamen geçen hastalarda tedavinin başarılı, ağrı skoru 5'in üzerinde olan hastalarda ise tedavinin başarısız olduğu kabul edildi. Her iki grupta da ağrı skorları ortalaması 5, 10, 15 ve 30. dakikalarda tedavi öncesine göre anlamlı derecede azaldı. Gruplar kendi aralarında karşılaştırıldığında yalnızca 5. dakikada intranazal lidokainin plaseboya göre daha etkili olduğu bulundu (p<0.05). Tedavinin başarılı olduğu hasta sayıları karşılaştırıldığında yine yalnız 5. dakikada intranazal lidokainin daha etkili olduğu bulundu (p<0.05). Eşlik eden nörolojik semptomların tedavi ile düzelmesi açısından lidokain ile kontrol grupları arasında anlamlı bir fark bulunamadı. Sonuç olarak intranazal 1 ml %2'lik lidokain uygulanmasının akut migren krizi tedavisinde baş ağrısını ve nörolojik semptomları gidermede plaseboya belirgin bir üstünlüğü saptanmadı.

This study is planned to evaluate the efficacy of intranasal 2% lidocain solution in the treatment of acute migraine. Between February 1, 2000 and July 31, 2001, 41 patients who were admitted to the emergency department with headache and diagnosed as migraine according to the International Headache Society (IHS) criteria were included in the study. 35 of these patients were female, 6 were male. Each patient underwent intranasal application of either 2% lidocain (Lidocain group, n=21) or normal saline (control group, n=20) at a dose of 1 mL per cranial hemisphere attacked. Patients were instructed to score the severity of their initial headache as 10 points and grade their posttreatment headache between 1 and 10 points at 5, 10, 15 and 30 minutes. These points were recorded in the evaluation form. Patients were also asked iftheir accompanying neurologic symptoms (nausea, vomiting, phonophobia, photophobia and others) were persistent at 30 minutes after treatment. Patients, with no pain or a pain score of 5 or less at 30 minutes were considered as having successfully treated. Mean pain scores at 5, 10, 15 and 30 minutes were significantly decreased in both groups. When two groups were compared, lidocain was found to be more effective than placebo only at the 5th minute (P<0.05). When the number of patients treated successfully were compared between the two groups, lidocaine was found to be more effective than placebo, again, only at the 5th minute (P<0.05).There was no significant difference between the lidocain and the placebo groups with respect to the cessation of accompanying neurologic symptoms. In conclusion, 1 ml 2% intranasal lidocain has no significant advantage over placebo in the treatment of acute migraine.