Skolyoz cerrahisinde intraoperatif uyandırmada remifentanil ile alfentanil'in karşılaştırılması

Abstract

Medulla spinalis ve etrafını saran kemik yapılarda gerçekleştirilecek operasyonların en önemli komplikasyonlarından biri paraplejidir. Bu nedenle bu tür cerrahi girişimlerde, medulla spinalis monitorizasyonu mutlaka gerçekleştirilmelidir. İntraoperatif uyandırma (İOU) testi, medulla spinalis monitorizasyon yöntemleri arasında en eski ancak hala yaygın kullanım alanı bulan bir yöntemdir. İOU testi; hızlı ve ağrısız gerçekleştirilmeli, ameliyattan sonra hasta tarafından hatırlanmamalı ve hemodinamık yönden iyi bir stabilizasyon sağlamalıdır. Çalışmamızda farklı iki opioid içeren total intravenöz anestezi ile İOU testi yapılan skolyoz cerrahisinde hemodinamık koşulların karşılaştırılması amaçlanmıştır. Skolyoz cerrahisi nedeniyle İOU testi uygulanacak ASA l-ll grubuna giren, yaşları 9-31 arasında, 8 erkek 30 kadın toplam 38 olgu çalışma kapsamına alındı ve olgular rastgele olarak iki gruba ayrıldı. Çalışmamızda tüm olgularda hipnotik olarak midazolam (300µgr/kg indüksiyon, 300-225-150-75µgr/kg/st evrelere göre infüzyon) ve kas gevşetici olarak mivakuryum (200µgr/kg indüksiyon, 500-375-250-125-µgr/kg/st evrelere göre infüzyon) kullanıldı. 1.grupda(n=19) remifentanil (1mgr/kg indüksiyon, 30µgr/kg/st tüm evrelerde infüzyon) kullanılırken, 2.grupda(n=19) alfentanil (30µgr/kg indüksiyon, 30µgr/kg/st tüm evrelerde infüzyon) kullanıldı. Ayrıca operasyon 6 cerrahi evreye ayrılıp, her evre için ayrı infüzyon dozları içeren şema düzenlenmiştir(Evre 1= Cilt insizyonundan cerrahi alanın ortaya çıkarılmasına kadar, Evre 2= 1. evre sonundan vida ve desteklerin yerleştirilmesine kadar, Evre 3= Vertebra tespit cihazının yerleştirilmesi, Evre 4= Düzeltme, Evre 5= "İOU", Evre 6="İOU"dan cildin kapanmasına kadar). Tüm olgularda elektrokardiyogram, periferik oksijen satürasyonu, santral venöz basınç, idrar çıkışı, invaziv kan basıncı ve arteriyel kan gazı takibi yapılarak İOU evresinde iki grup arasındaki fark incelenmiş ve ayrıca ameliyat sonrası tüm olgulara İOU evresi hakkında sorgulamaları yapılmıştır. İki grup arasında İOU öncesi dönemdeki sistolik arteriyel basınç, diastolik arteriyel basınç ve ortalama arteriyel basınç değerlerinde, başlangıç değerlerine göre; Lgrupda %1,7-3,6 arasında bir azalma bulunurken, 2.grupda %8,9-11,7 arasında bir artış bulunmuştur. Bu değişim istatistiksel olarak iki grup arasında anlamlı bulunmuştur(p<0.05, p<0.05, p<0.05). İki grup arasında İOU süreleri (1.grup=5,8±0,91dk, 2.grup=5,5±0,68dk) yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır(p<0.05). Sonuç olarak; cerrahi evrelere göre ilaç dozlarının azaltılması hızlı ve sorunsuz İOU sağlarken, remifentanil grubunun alfentanile göre vital parametrelerde daha iyi bir stabilizasyon sağladığı kanısına varılmıştır.

Paraplegia is the most important complication of the surgery of medulla spinalis and the neighbouring bone structures. Therefore, it is mandatory to monitor the functions of medulla spinalis during this type of surgery. Although, intraoperative wake-up test is the oldest method of monitoring medulla spinalis, its still being widely used. An ideal wake-up test is expected to provide a fast and painless total amnesia with hemodynamic stabilisation. The aim of this study was to compare hemodynamic effects of two opioids during wake-up test with total intravenous anesthesia in patients whounderwent scolyosis surgery. We studied 38 ASA 1-11 patients, aged between 9-31 (male 8, female 30), divided into two randomly selected groups. Midazolam (300µgr/kg) and mivacurium (200µgr/kg) were administered for induction of anesthesia, and 300-225-150-75-0-150µgr/kg/h midazolam and 500-375-250-125-0-250µgr/kg/h mivacurium infusions were used during six different surgery stages for maintenance. The first group received remifentanil (1 µgr/kg for induction, 30µgr/kg/h for maintenance), and the second group received alfentanil (30µgr/kg for induction, 30µgr/kg/h for maintenance) during all stages. (Stage 1 = skin incision to surgical exposure, Stage2= end of stage 1; to the placement screws and braces, Stage 3= vertebral stabilisation, Stage 4 = correction phase, Stage 5= wake-up test, Stage 6= wake-up test to skin closure). Peripheral 02 saturation, central venous pressure, urine output, invasive blood pressure and arterial blood gases were monitored and the differences were recorded between the two groups in all cases. Moreover, all the patients were questioned about the quality intraoperative wake-up test in the postoperative period. In comparison with the control values of systolic, diastolic and mean arterial pressures, a decrease of 1,7%-3,6% was observed in the first groupwhile there was an increase about 8,9%-11,7% in the second group. lntraoperative wake up test durations between the two groups(1s1.group=5,8±0,91 min., 2nd·group=5,5±0,68min.) were not statistically different from each other. As a result; changing the drug dosages according to the stage of the surgery, performs a fast intraoperative wake-up test without any complication. As for the vital parameters, remifentanil was found to achieve more stabilised over alfentanil.