Manevi danışmanlar gözüyle hastanelerde manevi danışmanlık ve rehberlik uygulamaları üzerine nitel bir araştırma

Abstract

Nitel araştırma yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmada ülkemizde hastanelerde yürütülen Manevi Danışmanlık ve Rehberlik hizmetlerinde yaşanılan problemleri incelemek ve bu problemlere ilişkin çözüm önerileri sunmak; ayrıca muhatap kitlenin (manevi danışmanların) hizmete ilişkin sorunlarını, ihtiyaçlarını, zorluklarını, beklentilerini, önerilerini vs. ortaya koymak hedeflenmektedir. Üç bölümden oluşan çalışmanın ilk iki bölümünde konuyla ilgili kavramların ve Manevi Danışmanlık ve Rehberlik (MDR)’in tanımı, ülkemiz ve dünyadaki örnek uygulamaları kısaca konu edinilmiştir. Üçüncü bölümde araştırmanın bulgularına ve yorumlarına yer verilmiştir. Çalışma grubunu 63 Manevi Danışman oluşturmaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniğinin kullanıldığı çalışmada veri toplama aracı olarak Google Formlar aracılığıyla oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Değerlendirme aşamasında ise yüzdelik bilgilerin bulunduğu kısımlar yine Google Formlar aracılığıyla oluşturulmuştur. Diğer açık uçlu soruların değerlendirilmesi ise amaçlı örnekleme yöntemine başvurularak araştırmaya katılan manevi danışmanların doğrudan ifadelerine yer verilmek suretiyle betimsel analiz yöntemiyle araştırmacı tarafından yorumlanarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda hastanelerde yürütülen Manevi Danışmanlık ve Rehberlik hizmetlerinde manevi danışmanların eğitim düzeylerinin yeterli seviyede olmaması, kaynak, program, müfredat vb. sistemsel eksikliklerin olduğu görülmüştür. Kurumsal olarak da statü, özlük hakları, kadro, vb. eksiklikler ve tanıtımların yeterli olmaması, denetim mekanizmasının yeterli düzeyde olmaması, bazı kesimler tarafından kabul görmemesi, manevi danışman sayılarının yetersiz olması ve bu sebeple de her bölüme yetişebilmede sorunların yaşanması gibi çeşitli problemler ile karşılaşılsa da tüm manevi danışmanların hastanelerde yürütülen Manevi Danışmanlık ve Rehberlik hizmetlerinin işlevsel ve gerekli bir ihtiyaç olduğu düşüncesine sahip oldukları tespit edilmiştir.

This research, conducted using a qualitative research method, aims to examine the problems encountered in the provision of Spiritual Counseling and Guidance services in hospitals in our country, and to propose solutions to these problems. It also aims to identify the issues, needs, difficulties, expectations, and suggestions of the target audience (spiritual counselors) regarding the service. The first two sections of the study, which consists of three parts, briefly discuss the concepts related to the topic and the definition of Spiritual Counseling and Guidance (SCG), as well as examples of practices in our country and around the world. The third section presents the findings and interpretations of the research. The working group consists of 63 Spiritual Counselors. The study, which utilizes the interview technique as a qualitative research method, used a semi-structured interview form created through Google Forms as the data collection tool. In the evaluation phase, the sections containing percentage information were also created through Google Forms. The analysis of other open-ended questions was conducted by the researcher through descriptive analysis method, using purposive sampling to directly interpret the expressions of the participating spiritual counselors. The research revealed that in the provision of Spiritual Counseling and Guidance services in hospitals, there are deficiencies in the educational levels of spiritual counselors, as well as systemic shortcomings in terms of resources, programs, curriculum, etc. It was observed that there are also institutional deficiencies such as status, benefits, positions, etc., insufficient promotion and awareness, inadequate control mechanisms, lack of acceptance by certain groups, insufficient number of spiritual counselors, resulting in difficulties in reaching every department. However, it was determined that all spiritual counselors believe that the provision of Spiritual Counseling and Guidance services in hospitals is functional and necessary.