Modifiye bir teknikle uygulanan pedikül vidalarının pozisyonunun değerlendirilmesinde gözlemciler arası uyumluluk

Abstract

Pedikül vidaları, omurga stabilitesinin sağlanmasındaki ve devam ettirilmesindeki üstün biyomekanik özellikleri nedeniyle omurga hastalıklarının cerrahi tedavisinde son 20 yıldır giderek artan bir oranla kullanılmaktadır. Pedikül anatomisinin daha iyi anlaşılabilmesi ve daha güvenli pedikül vidası uygulamaları yapılabilmesi amacıyla çok sayıda kadavra çalışması ve radyolojik çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada pedikül vidası uygulamalarında modifiye bir teknik kullanılmış ve ameliyat sonrası çekilen röntgenografiler ve bilgisayarlı tomografiler (BT) ile bu tekniğin güvenilirliğinin ve değerlendirmeyi yapan farklı gözlemcilerin yorumları arasındaki uyumluluğun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada farklı etyolojik nedenlerle opere edilen 27 hastada kullanılan 201 pedikül vidasının yerleştirilmesinde bu modifiye teknik kullanılmış, vidaların pozisyonları çalışmadan bağımsız 2 ortopedist ve 2 radyolog tarafından yorumlanmıştır. Gözlemcilerin röntgenografi ve BT yorumları arasındaki uyumluluk değerlendirilmiştir. Ayrıca pedikül vidaları kullanıldığı seviyelere ve etyolojilere göre gruplandırılmış ve bu gruplardaki vida pozisyonlarının değerlendirilmeleri arasındaki uyumluluklar da kontrol edilmiştir. Uygun olmayan pozisyonda yerleştirilen vida oranı röntgenografilerde %6.5 -%32.8, BT'lerde ise %3.5 - %6.5 arasında değişen oranlarda bulundu. Üst torakal, alt torakal ve lumbosakral bölgelere göre uygunsuz vida pozisyonu oranı röntgenografilerde sırasıyla %3.8 - %39.6, %10 - %36.3 ve %4.4 - %23.5, BT'lerde ise sırasıyla %3.8 - %13.2, %2.5 - %8.8 ve %0 arasında değişen oranlarda tespit edildi. Gözlemcilerin röntgenografi yorumları arasındaki uyumluluk genellikle zayıf iken, BT yorumları arasındaki uyumluluk genellikle ortaydı. Sonuç olarak kullanılan bu tekniğin basit, uygun ve güvenilir, ameliyat sonrası vida pozisyonlarının değerlendirilmesinde sadece röntgenografi kullanımının yetersiz, BT'nin bu amaçla kullanımının daha üstün olduğu ve gözlemci yorumları arasındaki farklılıkların ortadan kaldırılabilmesi için detaylı ve standart bir sınıflama sistemi gerektiği sonucuna varıldı.

In spinal surgery, pedicle screws have been used in increasing rates for last 20 years because of their biomechanical abilities to obtain and maintain spinal stability. In order to determine the pedicle morphology and safe pedicie screw insertion techniques, several cadaveric and radiological studies have been reported. The aim of this study is to evaluate the reliability of a new modified pedicle screw insertion technique with plain radiographs and computed tomography (CT) scans and to determine the interobserver reliability in evaluation of the pedicle screw positions. This technique has been applied to insert 201 pedicle screws in 27 patients with various etiologies. Positions of the screws have been evaluated by 2 independent orthopaedic surgeons and 2 independent radiologists blindly. lnterobserver reliability in plain radiographs and CT scans have been evaluated separately. Also, for different spinal segments and for different etiologies, this evaluation has been made. Rate of malpositioned screws is between 6.5% and 32.8% in plain radiograph sand is between 3.5% and 6.5% in CT scans according to each observer. In plain radiograhps rate of malpositioned screws in upper thoracic, lower thoracic and lumbosacral spine segments are between 3.8% - 39.6%, 10.0% - 36.3%, 4.4% - 23.5%, respectively. In CT scans rate of malpositioned screws in upper thoracic, lower thoracic and lumbosacral spine segments are between 3.8% - 13.2%, 2.5% - 8.8%, 0%, respectively. lnterobserver reliability is poor in radiographs and fair in CT scans. We believe that this technique is simple and reliable and to evaluate the screw positions only with plain radiographs is not reliable. In order to improve interobserver reliability in evaluation of the positions of the screws, a detailed and standard classification system has to be developed.