Kranyospinal ışınlamaların vmat radyoterapi tedavi tekniğinde çoklu-alan merkezi uygulamalarının dozimetrik olarak karşılaştırılması

Abstract

Günümüzde kranyospinal ışınlamaların geleneksel uygulama yöntemi 3B-KRT' dir. Radyoterapinin gelişimi ile birlikte gelişen ve değişen tedavi tekniklerinin, geleneksel tekniklerin yerini alması için uzun süreli verilere ihtiyaç vardır. YART tekniğinin gelişmiş modeli olan VMAT'ın kranyospinal ışınlamalar için bir alternatif olup olmadığı son zamanların tartışma konusudur. Kranyospinal ışınlamalar geniş bir ışınlama alanına ihtiyaç duyması ve mekanik olarak bir ışınlama sahasının 40x40 cm2'yi geçememesi sonucu çoklu alan merkezli planlar uygulanması bir zorunluluktur. Bu zorunluluk beraberinde alan çakışmaları ile sıcak-soğuk doz bölgesi problemi, set-up hatalarına karşı hassaslık ve ikincil kanser riskini taşımaktadır. VMAT'ın özellikle alan çakışma problemini ortadan kaldırması en büyük avantaj sağladığı yönüdür. Bunun yanında planlama süresi, set-up kolaylığı, doz homojenitesi ve sağlıklı organ koruması geleneksel tekniklere göre daha üstündür. Bunlara rağmen yüksek MU değerleri ve düşük doz bölgesinin yüksek olması ikincil kanser riski olasılıklarını değerlendirmede bir dezavantajdır. Bu çalışmanın amacı KSI için uygulanan farklı VMAT tekniklerinin kendi aralarında dozimetrik değerlendirilmesinin yapılarak literatüre katkıda bulunmaktır. Bu amaçla Alderson rando fantom kullanılarak deneysel bir çalışma planlanmıştır. Rando fantom insan doku eş değeri bir malzemeye sahiptir. KSI tedavisine alınacak bir hasta gibi sabitleme, BT çekimi, konturlama ve sanal tedavi planlaması yapılarak RT sürecine dahil edilmiştir. Üç ana başlıkta; ark sayısı, kolimatör etkisi, alanların üstüste binme mesafeleri açısından dozimetrik değerlendirme yapılmıştır. Sonuç olarak, ark sayısı açısından kranyum tek ark, spinal alanlar yarım ark, kolimatör açısı olarak düşük dereceli açılar, overlap mesafesi olarak otomatik mesafe daha üstün planlar olarak değerlendirilmiştir. VMAT'ın KSI için doz homojenitesi ve sağlıklı organ koruması yönlerinden başarılı bir teknik olduğu görülmüştür. Fakat klinik uygulamada standart bir tedavi şekli olması için daha çok veriye ihtiyaç duymaktadır.

At present, the traditional method of applying craniospinal irradiation is 3D-CRT. There is a need for long-term therapy to replace traditional therapies that develop and evolve along with the development of radiotherapy. The recent debate on whether VMAT, an advanced model of the IMRT technique, is an alternative to craniospinal radiation. Cranospatial irradiation requires a large area of irradiation and it is imperative to apply multi-isocenter planes that do not exceed 40x40 cm2 mechanically by a radiation field. This obligation is accompanied by field overlaps and hot-cold dose zone problems, sensitivity to set-up errors and secondary cancer risk. It is the biggest advantage of the VMAT to solve the overlaps problem in particular. In addition, the planning period is more than conventional techniques for set-up ease, dose homogeneity and healthy organ protection. Nevertheless, high MU values and a high dose area are disadvantages to assessing the likelihood of secondary cancer. The purpose of this study is to contribute to the literature by making a dosimetric evaluation among different VMAT techniques applied for KSI. For this purpose, an experimental study was planned using Alderson rando phantom. Rando phantom has a material equivalent to human tissue. The patient was included in the RT procedure by performing fixation, CT, contouring, and virtual treatment planning as a patient to be treated for CSI. For dosimetric comparison was made In three main sections; Arc number, collimator effect, overlaps distance. As a result, cranium single arc, spinal areas half arc, collimator angle low grade opening in terms of arc number, automatic distance as overlap distance were considered as superior plans. It has been found that VMAT is a successful technique for dose homogeneity and healthy organ protection for CSI. However, in clinical practice, it takes more experience to become a standard treatment