Kierkegaard' ta diyalektik kavramı

Abstract

Bu çalışmanın konusu, Hegel' in felsefi sisteminin bütününü oluşturan diyalektiğini, insan varoluşunu yok saydığı için eleştiren ve varoluşa tanımsal olarak yaklaşmanın varoluşun içselliğini kaybettirdiğini savunan Kierkegaard' ın düşüncelerini diyalektik kavramı merkezinde incelemektir. Kierkegaard'ın estetik, ahlaki ve dini varoluş evrelerini kurma biçiminin Hegelci izler taşıdığı gösterilerek, çalışmanın yönü bu aykırılık çerçevesinde belirlenmiştir. Öncelikle tezin Birinci Bölümü'nde Kierkegaard'ın bir bütün olarak felsefesi ve felsefe tarihindeki önemine yer verilmiştir. Bu Bölüm'de Kierkegaard'ın döneminin Hıristiyan inancına ve modern felsefenin sistem düşüncesine dair yaptığı tespitlerle insana varoluşunu yeniden kazandırmak amacında olduğu belirtilmiştir. Tezin İkinci Bölümü'nde Kierkegaard' ın temel kavramlarına yer verilerek bireyin kişiliğini ve kendi benini oluşturmada bu kavramların önemli rol oynadığı açıklanmıştır. Buradan hareketle Üçüncü Bölüm'de ise Kierkegaard' ın diyalektik anlayışının Hegel felsefesine eleştirileri bağlamında ortaya çıkan çelişkinin arka planı ve bunun sonuçları incelenmiştir. Çalışmanın Sonuç Bölümü'nde kaynağını Ortaçağ'dan alan modern felsefedeki sistemli düşünme çabasının ve Kierkegaard'ın bu çabaya karşıtlığında var etmeye çalıştığı felsefesinin, bugün gelinen noktada insanın kendisini karşıtında var etme gibi sorunlu bir anlayışın doğmasına yol açtığı vurgulanmaktadır.

The subject of this study is to examine the ideas of Kierkegaard, who criticizes Hegel's dialectic, which constitutes his whole philosophical system, for ignoring human existence and argues that approaching existence from a descriptive view deprives the existence from its intrinsicness. Considering the Hegelian traces in Kierkegaard's way of forming his aesthetic, moral and religious stages, the focus of this study is determined in terms of this contradiction. Firstly, the first chapter of this study discusses Kierkegaard's philosophy and the importance of his philosophy in the history of philosophy. In this chapter, it is stated that in his theses about Christian belief and the idea of system in modern philosophy, Kierkegaard's aim is to gain human existence. The second part of the thesis deals with the main concepts of Kierkegaard and explains the significant role of these concepts in forming the individual's personality and self. From this point of view, in the third part of the study, the background and the results of the contradiction, which arises from the critique of Hegel's philosophy in Kierkegaard's understanding of dialectic, are examined. It is emphasized that the philosophy of systematic thinking in the modern philosophy, which takes its source from the Middle Ages, and the philosophy that Kierkegaard tried to contradict this effort, has led to a