Orta Asya'nın silahlanması ve bölge güvenliğine etkileri

Abstract

Bu çalışmada, 1991 yılında Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla bağımsızlığını kazanan Orta Asya ülkelerinin silahlanma girişimlerinin bölge güvenliğine etkileri, neoklasik realizm teorisi bağlamında analiz edilmeye çalışılmıştır. Hazır olmadıkları bağımsızlığın ardından bölge ülkeleri, kendi güvenliklerini temin edebilecek durumda değillerdi. Bunun üstüne, su sorunu, sınır sorunları, etnik sorunu, radikal İslam sorunu ve Afganistan sorunu gibi zorluklar, bu işi daha da zor hale sokmuştur. Silahlanma kavramının güvenlik ile yakından ilişkili olduğundan dolayı, bölge ülkeleri de silahlanmaya ayrı önem vermişlerdir. Ama silahlanma, aynı anda savaş kavramı ile de yakından ilişkilidir. Yani silahlanma sadece güvenlik için bir araç olarak kalmamakta, aynı anda savaşların da bir aracı olmaktadır. 1991 yılında bağımsızlığını kazanan Orta Asya ülkeleri de kendilerine özgü sebepler ve olaylardan dolayı silahlanmaktadırlar. Bu bağlamda çalışma, Orta Asya ülkelerinin temel güvenlik problemlerini, bölge ülkelerinin güvenlik politikalarını, silahlanma sürecini, bölgede 2014 yılından sonra hızla artan silahlanmanın sebeplerini, bölge ülkelerinin neden söz konusu silah sistemlerine ihtiyaç durduklarını ve silahlanmanın bölge güvenliğinin sağlanmasındaki rolünü analiz etmeyi amaçlamaktadır.

In this work, it is tried to analyze the effects of Central Asian countries' arming to the regional security, in the context of neoclassical realism theory. After the independence, for which regional countries were not ready, they also were not prepare to provide their own security. Difficulties such as water problems, border issues, ethnic problems, radical Islam problems and the Afghanistan problem have made this work even more difficult. Since the concept of arming is closely related to security, Central Asian countries have also attached special importance to it. But arming is also closely related to the concept of war. In other words, armament is not only a tool for security, but also a means of war. The Central Asian countries, which gained their independence in 1991, also have been arming, with their own specific reasons and events. Kazakhstan, which the most developed Central Asian contry in the military area, has been arming continuously since 1995. In this context, the study aims to analyze, Central Asian countries' main security problems and security policy, the process of arming, the reasons of the rapidly increasing arming after 2014 in the region and the role of arming in the providing of regional security.