Temporomandibular eklem ankilozu tedavisinde gap artroplastiyle birlikte interpozisyonel materyal olarak insan amniotik membranın kullanımıyla ilgili deneysel çalışma

Abstract

Temporomandibular eklem ankilozu ağız açılımını, çiğneme, konuşma ve dolayısıyla beslenmeyi engelleyen, çocukluk çağında ortaya çıktığında çeşitli derecelerde yüz deformitelerine neden olabilen bir hastalıktır. Genel olarak ankiloz, mandibula kondil kırıkları, dislokasyonları veya enfeksiyonlarını takiben meydana gelir. Sıklıkla da kondil başı artiküler yüzeyini ilgilendiren intrakapsüler kırıklar sonrasında oluşmaktadır. Ankiloz, fibröz veya osse öz nitelikte olabilir. Skar gelişimi ve kemik proliferasyonu kondilin glenoid fossa ve zigomatik arkusa yapışmasına neden olabilir. Eklem kapsülünün medial kısmı lateraline göre daha zayıf olduğundan, ankilotik kemik büyümesi de daha çok mediale doğru olmaktadır. Literatürde pek çok yayında da belirtildiği gibi ankiloza en sık neden travmadır. Özellikle çocuklarda eklem kapsülünün daha zayıf bir yapıda olması, kondilin fossa dışına çıkmasına ve ezilme tarzında kırıklarda daha kolay hemartroz oluşumuna neden olmaktadır. Bu da takibinde oldukça yüksek osteojenik bir çevrede istenmeyen sonuçlara neden olabilmektedir. TME ankilozunun tedavisi cerrahidir. Uygulanan teknikler üç ana grupta toplanmıştır. Bunlar gap artroplasti, interpozisyonel artroplasti ve total eklem rekonstrüksiyonudur. Tedavide interpozisyonel materyal kullanımının üstünlüğü konusunda oldukça yaygın bir görüş birliği vardır. enterpozisyonel materyal olarak çeşitli otojen ve alloplastik materyaller tanımlanmıştır.Bu çalışmada, randomize tavşan modelinde tedavide reankilozu önlemek amacıyla, interpozisyon materyali olarak insan amniotik membranı kullanılmış ve elde edilen sonuçlar, klinik, makroskopik, mikroskopik ve radyolojik olarak değerlendirilmiştir. Tavşanlarda interpozisyonel materyal olarak insan amniotik membranı kullanımı ile reankilozu önlemede iyi sonuçlar alınabileceği kanısına varılmıştır.

Use of human amniotic membrane as an interpositional material withgap arthroplasty in treatment of temporomandibular joint ankylosisTemporomandibular joint ankylosis (TMJA) is a desease that preventsmouth openning, chewing, speech, and also feeding. If it has seen inchildhood, it may cause facial deformity in various degrees.In generally, ankylosis may cause mandibular condyle fractures,dislocations or infections, also intracapsullary condylar head fractures on thearticular surface. Ankylosis may be fibrous or osseous. Scarring and boneproliferation cause fusion of the mandibular condyle to the glenoid fossa andzygomatic arcus. Because of the medial part of the joint capsule is moreslighter than the lateral part, ankylotic bone proliferation is tender to be on themedial part of the joint. According to the literature, trauma is the mostcommon cause of the TMJA. Because of the joint capsule is more slighter inchildren, the condyle may easily dislocate to the glenoid fossa and causehemarthrosis in crush fractures. In the future, this condition may causeundesired conclusions in an osteogenic environment.The treatment of the TMJ ankylosis is surgical. The surgicaltechniques are gap artroplasty, interpositional artroplasty, and total jointreconstruction. In treatment, there is an agreement of the advantages ofinterpositional artroplasty. Various autogenous and alloplastic materials havebeen defined as an interpositional material.In this study, in the randomized rabbit model, in order to preventreankylosis human amniotic membrane have been used as an interpositionalmaterial, and the conclusions have been evaluated clinically,macroscopically, histologically and radiologically. In conclusion, satisfyingresults can be obtained by using human amniotic membrane in order toprevent reankylosis.