Süt sığırı rasyonlarına çeşitli yağ kaynakları ilave edilmesinin rumen parametreleri ile süt verimi ve bileşimi üzerine etkisi

Abstract

Bu araştırma asidoza meyilli rasyonlara farklı yağ kaynakları ilave edilmesinin süt verimi ve bileşimi ile bazı rumen parametrelerine etkilerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Denemede laktasyonun 160 ± 16 günlerinde ve 592 ± 15 kg canlı ağırlığındaki, dördü rumen kanüllü olmak üzere toplam 12 baş Holştayn süt sığırı kullanılmıştır. İnekler 4x4 Latin kare düzenine göre gruplandırılmışlardır. Deneme 21 günlük dönemler şeklinde yürütülmüş ve sığırlar konsantre yemleri farklı olan dört toplam karma rasyon ile beslenmişlerdir. Tüm gruplarda kaba yem kaynağı olarak toplam rasyonun % 50 si olacak şekilde mısır silajı kullanılmıştır. Konsantre yemler: 1) Kontrol (K) grubunun rasyonu düşük yağ içeriğine sahip yem maddeleri kullanılarak hazırlanmıştır. 2) Kendinden yağlı (KY) grubunun rasyonuna yağ ilavesi yapılmamış, yem ham maddelerinden gelen yağlarla rasyonun yağ oranının yağ ilave edilen diğer gruplar kadar olması sağlanmıştır. 3) Soya yağlı (SY) grubun rasyonu % 2.8 soya yağı ve 4) by-pass yağlı (BY) grubun rasyonu ise % 2.8 by-pass yağ ilave edilerek oluşturulmuştur. Toplam karma rasyonlar arasında partikül büyüklüğü ve fiziksel etkin NDF bakımından fark saptanmamıştır (P> 0.05). Deneme sonucunda gruplar arasında geviş getirme, çiğneme hareketleri arasında fark saptanmamıştır (P> 0.05). Rasyonlarına yağ ilave edilen SY ve BY gruplarının rumen pH’sı K ve KY gruplarından yüksek bulunmuştur (P<0.05). Araştırma sonucunda BY grubunun K grubuna göre asetik asit, propiyonik asit ve asetik asit/propiyonik asit oranları değişmezken soya yağı ilave edilmesi ile asetik asit ve asit/propiyonik asit oranı artmış, propiyonik asit miktarı azalmıştır. Araştırmada yağ ilavesi ile NH3-N miktarı değişmemiştir. Süt verimi ve bileşimi rasyon uygulamalarından etkilenmemiştir. Bu çalışmadan; yetersiz fiziksel özelliğe sahip kaba yem kullanılan rasyonlarda, enerjinin bir kısmının yağ kaynakları ile karşılanmasının asidoz riskini azaltmakta yararlı olabileceği, yemlere yağ katkısı yapılması gerektiğinde doymamış yağlar yerine by-pass yağ kullanımının öncelikli olması gerektiği sonucu çıkartılabilir.

This study was carried out to determine the effects of different fat sources used in rations which inclined to acidosis on milk yield, milk composition and rumen parameters. Holstein cows including four cows equipped with rumen cannula, averaging 160 ± 16 d in milk and 592 ± 15 kg body weight. Cows were grouped as 4x4 Latin square. Experiments were done for 21 days and cows were fed 4 different type of concentrate mixture. Corn silage used as forage and %50 of ration was forage in all groups. Concentrated feeds : 1) There were no added fat or fat from the feedstock in control group (C). 2) Oneself fated ration has no added fat but the fat rate (came from the feedstock) has the same value with the other groups (CO). 3) Soy bean fated has % 2.8 soy bean oil added (SO) and 4) by-pass fated group has % 2.8 by-pass fat added (BO). In total mix ration there were no difference by particle size and physically effective NDF between the groups (P> 0.05). There were no difference in chewing and rumination time between the groups.(P> 0.05). Rumen pH was higher in SY and BY than K and KY (P<0.05). In the end of the research adding by-pass oil acetat, propionate molar percentate and acetate/ propionate ratio didn’t differ when compared with K group, when soybean oil was adding to ratio acetat, acetate/ propionate ratio increased but propionate molar percentate is reduced. The rate of NH3-N did not change by adding fat. Milking yield and milk composition didn’t effect from different ration application. As a result of this research; if forage’s physical feature was not well enough in the ration, using the fat sources can prevent from risk of asidozis and also using by-pass fats can be use as first choice.