Dolgu duvarlı çerçevelerin davranışının analitik ve sayısal yöntemlerle incelenmesi

Abstract

Ülkemizdeki yönetmelik ve standartlara göre yapılan hesaplarda dolgu duvarlar halen sadece yük olarak dikkate alınmakta, diğer etkileri ihmal edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, tuğla ve gazbeton dolgu duvarlı betonarme çerçevelerin davranışını, analitik ve sayısal yöntemleri kullanarak irdelemektir. Bu amaçla gerçekleştirilen çalışma 7 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm giriş bölümü olup; ikinci bölümde, duvarların modellenmesinde kullanılan makro ve mikro modeller, duvarlarda oluşan göçme biçimleri ve duvarların yapı davranışına etkileri gibi genel bilgiler sunulmaktadır. Üçüncü bölümde normal ve güçlendirilmiş dolgu duvarlı çerçeveler konusunda daha önce yapılan çalışmalar irdelenmektedir. Dördüncü bölümde çalışmanın amacı ve kapsamı verilmektedir. Beşinci bölüm yapılan çalışmalar bölümü olup, malzeme modelleri, dikkate alınan çerçeve sistemi, elde edilen sonuçların karşılaştırılmasında kullanılacak deneysel çalışma ve oluşturulan modeller bu bölümde açıklanmaktadır. Altıncı bölümde analitik ve sayısal modellerin etkinliği, dolgu duvarın çerçevenin rijitlik ve dayanımı üzerindeki etkileri irdelenmektedir. Yedinci bölün sonuç ve öneriler bölümü olup, bu bölümü kaynaklar listesi izlemektedir. Yapılan çalışmalar sonucunda, dolgu duvar çerçeve arasında kullanılan boyutsuz kohezyonlu davranış modelinin, duvar ile çerçeve arasındaki teması ve dolgu duvarlı çerçeve davranışını temsil ettiği belirtilebilir. Dolgu duvarın davranışını idealleştirmek için kullanılan tek, iki ve üç eşdeğer çubuklu modellerden üç çubuklu modelin, dolgu duvarlı çerçevenin başlangıç rijitliğine en yakın sonuçları verdiği anlaşılmıştır. Tuğla dolgu duvarın, çatlak oluşana kadar çerçevenin başlangıç rijitliğine önemli katkı sağladığı, gazbeton dolgu duvarın ise dayanım artışı tuğla duvar kadar olmasa da çatlak oluştuktan sonra da çerçeve dayanımına katkı vermeye devam ettiği görülmüştür.

Infill walls are still considered only as loads in calculations according to codes and standards in our country and other effects are neglected. The object of this study is to scrutinize the behavior of brick and gas concrete infilled reinforced concrete frames using analytical and numerical methods. For this aim, performed study consist of 7 chapters. The first chapter is introduction while in the second chapter, macro and micro models used in modeling of the walls, failure types developed in the walls and effects of walls to the behavior of the structure are presented. In the third chapter, the earlier studies on frames with normal and strengthened infill walls are investigated. The aim and scope of the study is given in the fourth chapter. In the fifth chapter, the committed study are represented and material models, frame system considered, comparison between experimental and obtained results, created models are explained in details. In the sixth chapter, the effectiveness of analytical and numerical and the influences of infill wall on the rigidity and strength of the frame is intellectualized. The conclusion and recommendation is the seventh chapter and resources chapter go after it. As a result of studies, surface based cohesive behavior model used between infill wall and frame can be pointed out to represent the behavior of the masonry infilled reinforced concrete frame. One, two and three equivalent strut models are used to idealize the behavior of infill walls and it is clearly understood that three strut model gives the closest results to the initial elasticity modulus of the masonry infilled frame. It is seen that brick infill wall has a significant contribution on to the initial rigidity of the frame until crack initiation. On the other hand, although the contribution of the Gas concrete wall on the strength is not as brick infill wall, it is seen that gas concrete wall keep contribute to the strength even after crack occurred.