Distimik bozuklukta kronik ağrı belirtileri

Abstract

Kronik ağrı, psikiyatri polikliniklerinde sıklıkla karşılaşılan bir semptomdur ve depresif yakınmalara hastaların önemli bir kısmında eşlik etmektedir. Şimdiye kadar yapılan çalışmalar, ağrı ve depresif yakınmalar arasında karşılıklı bir ilişkinin olduğunu vurgulamaktadır. Bu çalışmada distimik bozukluk ve kronik ağrı arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya 18-65 yaşları arasında olan, DSM-IV-TR tanı kriterlerine göre Distimik Bozukluk tanısı alan, 17 maddelik Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği (HAM-D) puanı 7 ile 16 arasında olan, çalışma protokolüne uyum sağlayabilecek zihinsel yeterliliğe sahip hastalar alındı. Tüm hastaların sosyodemografik bilgileri bir forma kaydedildi. Depresif yakınma şiddetini saptamak üzere HAM-D ve ağrı şiddetini saptamak üzere Vizüel Analog Skala (VAS) kullanıldı. Distimik bozukluğu olan 100 hastada ağrı prevalansı %70 olarak belirlendi. Sosyodemografik özellikler açısından karşılaştırıldıklarında ağrısı olan grupla olmayan grup arasında fark saptanmadı. Ağrısı olan hastalarda depresif yakınmalar daha şiddetliydi. HAM-D alt ölçeklerine bakıldığında, ağrısı olanlarda, depresyonun çekirdek belirtileri, anksiyete ve psikomotor retardasyon olmak üzere tüm alt ölçek puanları daha yüksekti. HAM-D puanları ayrı ayrı incelendiğinde ise istatistiksel olarak anlamlı fark "depresif ruh hali", "suçluluk duyguları", "intihar düşünceleri", "uykuya dalamamak", "sabah olan uyanma", "çalışma ve aktiviteler", "psişik anksiyete", "somatik anksiyete" ve "genel bedensel belirtiler" maddelerinde saptandı. Distimik bozukluk hastalarında, kronik ağrı belirtilerinin depresif yakınmalar üzerinde olumsuz etkisi olduğu açıktır. Bu etkinin klinik ve nörobiyolojik açıdan aydınlatılabilmesi için daha sistematize ve uzunlamasına çalışmalara ihtiyaç vardır.

Chronic pain is a symptom that is frequently seen in psychiatry outpatient clinics and it accompanies the depressive complaints in an important part of the patients. The studies that have been performed until now emphasizes that there is an interaction between pain and depressive complaints. This study aims to investigate the relation between dysthymic disorder and chronic pain. The patients who were 18-65 years old, were diagnosed with dysthymic disorder according to DSM-IV-TR diagnostic criteria, were mentally compotent enough to correspond to the study protocol and whose 17-item Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D) score were between 7 and 16 were included in the study. Sociodemographic data of all patients were recorded on a form. HAM-D was used to determine depressive complaint level and Visual Analog Scale (VAS) was used to determine pain level. Pain prevalance was determined as 70% in 100 patients who had dysthymic disorder. No difference was found in terms of sociodemographic features while the group with pain and the group without pain were compared. Depressive complaints were more severe in the patients with pain. When HAM-D subscales were looked, all subscale scores as core symptoms of depression, anxiety and psychomotor retardation were higher. When HAM-D scores were examined seperately, statistically significant difference was found in the items "depressed mood", "feelings of guilt", "suicidal ideas", "sleep-onset imsomnia", "waking up in the morning", "working and activities", "psychic anxiety", "somatic anxiety" and "general physical symptoms". It is clear that chronic pain sypmtoms of dysthymic disorder patients have a negative effect on depressive symptoms. More systematized and longitidunal studies are required to enlighten this effect clinically and neurobiologically.