Stabil angina pektorisli koroner arter hastalarında dilaltı kaptoprilin efor kapasitesine etkileri

Abstract

Bu çalışma, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Kliniği'nde, stabil angina pektorisli koroner arter hastalarında dilaltı kaptopril uygulamasının, hemodinamik ve nörohormonal sistemler üzerinden efor kapasitesini iyileştirip iyileştiremeyeceğini göstermek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla çalışmaya anjiyografik olarak koroner arter hastalığı tespit edilen, değişik derecelerde sol ventrikül disfonksiyonu bulunabilen, yaşlan 35-75 arasında (ortalama 55.9±35), 28 i erkek, 3 ü kadın 31 olgu alınmıştır. Olgulardan dilaltı plasebodan sonra bazal renin, anjiyotensin II, aldosteron ve NE tayini için kan örnekleri alınmış; Modifîye Bruce Protokolü ile maksimal efor testini takiben yine aynı tetkikler yapılmıştır. Bir gün soma 25 mg kaptoprilin dilaltı verilmesini takiben aynı işlemler tekrar edilmiş; plasebo ve kaptopril ile ilşkili hormon değerleri ve efor testi parametreleri karşılaşünlmıştır. Olgular bir bütün olarak değerlendirildiğinde dilaltı kaptopril, angina/eşdeğeri başlama zamanı (pO.001), 1 mm ST depresyonu başlama zamanı (p<0.01), maksimal ST depresyonu (pO.001), maksimal efor kapasitesi (pO.001), maksimal efor süresi (pO.001), maksimal ST depresyonu zamanı (pO.001), maksimal sistolik kan basmcı (pO.001), maksimal diyastolik kan basıncı(p<0.05), maksimal çift ürün(p<0.01) gibi efor testi parametrelerini istatistiksel olarak anlamlı düzeylerde iyileştirmiştir(Tablo I, II). Olgular ventrikül fonksiyonlarına göre normal (EFu %56 ve üzerinde olanlar), hafif (EF'u % 50-55 arasında olanlar), orta (EF'u % 40-49 arasında olanlar) ve ağır EF'u % 40'ın altoda olanlar) sistolik disfonksiyonlu olmak üzere 4 guruba aynlmıştır(Tablo m, IV, V, VI). Olgular normal ventrikülden ağır sistolik disfonksiyonlu guruba doğru değerlendirildiğinde ilacm efor testi parametrelerinin en önemli kriterlerinden maksimal efor süresi ve maksimal efor kapasitesine olan olumlu yöndeki etkisi giderek artmıştır(Grafik-l, Grafik-2). Olgular eforun nörohormonal sisteme aktivasyonu bakımından değerlendirildiğinde gerçekten efor, nörohormonal sistemi aktive etmiş bu aktivasyon plasebo ile yapılan efor testlerinden sonra ölçülen renin, anjiyotensin II, aldosteron ve NE düzeylerindeki yükselmelerle 53gösterilmiştir.(p<0.0015 p<0.001, pO.001, p<0.01). Dilalti kaptopril verildikten sonra yapılan efor testlerinden sonra bakılan hormon değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı düzeylerde değişiklikler elde edilmiştir (pO.001, p<0.01, p<0.05, p<0.01), (Tablo W, VIII, IX, X, xı, xn, xm, xıv). Sonuç olarak; stabil angina pektorisli koroner arter hastalarında dilaltı kaptoprilin, eforla ortaya çıkan nörohormonal aktivasyonu küntleştirdiği; iskemi başlama zamanı, maksimal efor süresi, maksimal çift ürün, maksimal efor kapasitesi (MET) gibi efor testi parametrelerinde iyileşme sağladığı ve efor kapasitesini düzelttiği; bu nedenle planlı günlük aktivitelerden önce emniyetle ve etkili bir şekilde kullanılabileceğini ifade edebiliriz.