Please use this identifier to cite or link to this item:
http://hdl.handle.net/11452/5435
Title: | Bazı ileri aspir hatlarının Eskişehir koşullarındaki performansları |
Other Titles: | Performance of some improved safflower lines under Eskişehir conditions |
Authors: | Kaya, Mehmet Demir Bayramin, Suay Kulan, Engin Gökhan Özışık, İsmail |
Keywords: | Carthamus tinctorius L. Hat Seleksiyon Verim Yağ oranı Line Selection Seed yield Oil content |
Issue Date: | 10-Apr-2015 |
Publisher: | Uludağ Üniversitesi |
Citation: | Kaya, M. D. vd. (2015). "Bazı ileri aspir hatlarının Eskişehir koşullarındaki performansları". Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 29(1), 57-65. |
Abstract: | Bazı ileri aspir hatlarının Eskişehir koşullarındaki performanslarının belirlenmesi amacıyla 2012 ve 2013 yıllarında yürütülen bu çalışmada, tek bitki seleksiyonuyla geliştirilmiş 37/5, 38/4, 43/11, 55/14 ve 58/11 aspir hatları ile standart olarak Dinçer, Remzibey-05 ve Balcı aspir çeşitleri kullanılmıştır. Çalışmada bitki boyu, yan dal sayısı, tabla sayısı, bin tane ağırlığı, tane verimi, yağ oranı ve yağ verimi özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bitki boyu ve yan dal sayısı bakımından aspir hatları arasında önemli farklık belirlenmemiştir. Tabla sayısı bakımından 37/5 ve 38/4 no'lu hatlar, bin tane ağırlığında 43/11 ve 55/14 no'lu hatlar, tane veriminde 37/5, 55/14 ve 58/11 no'lu hatlar, yağ oranında ise 37/5 ve 43/11 no'lu hatlar standart çeşitlerden daha yüksek değerler vermiştir. İncelenen aspir genotipleri arasında en yüksek yağ verimi ise 2012 yılında 50.3 kg/da ile Dinçer ve 49.5 kg/da ile 37/5 no'lu hattan, 2013 yılında ise 55/14 no'lu hat 60.2 kg/da ve 58/11 no'lu hat 50.0 kg/da ile en yüksek yağ verimine sahip olmuştur. Araştırma sonucunda, geliştirilen aspir hatları arasında 55/14 hattının tane verimi, 43/11 hattı ise yağ oranı bakımından ümitvar çeşit adayları olarak belirlenmiştir. This study was conducted to determine the performance of some improved safflower lines 37/5, 38/4, 43/11, 55/14 and 58/11 which were developed by single seed selection method, and Dinçer, Remzibey-05 and Balcı were used as standard varieties. Plant height, branch number per plant, head number per plant, thousand seed weight, seed yield, oil content and oil yield were investigated in the study. The results showed that there were no significant differences among safflower lines for plant height and branch number. Compared to standard cultivars, higher head number in 37/5 and 38/4, heavier seed weight in 43/11 and 55/14, higher seed yield in 37/5, 55/14 and 58/11, and oil content in 37/5 and 43/11 were obtained. Among the investigated safflower genotypes, the highest oil yield in 2012 was determined in Dinçer with 50.3 kg/da and line 37/5 with 49.5 kg/da while line 55/14 with 60.2 kg/da and 58/11 with 50.0 kg/da were observed in 2013. It was concluded that line 55/14 for seed yield and line 43/11 for oil content were determined as promising candidate for registration. |
URI: | https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/154229 http://hdl.handle.net/11452/5435 |
ISSN: | 2651-4044 |
Appears in Collections: | 2015 Cilt 29 Sayı 1 |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
29_1_6.pdf | 214.32 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License