Çalışan kalpte koroner arter bypass greft operasyonu olan hastalarda myokard hasarını göstermede Cardiotrophin-1'in yeri

Abstract

Kardiyovasküler hastalıklar, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de ölüm nedenleri arasında ilk sırayı almaktadır. Kardiyovasküler hastalıklara bağlı ölümlerde büyük çoğunluğu koroner arter hastalıkları oluşturmaktadır. Koroner arter hastalığı sıklığı, yaşlanan toplumlarda obezite, hipertansiyon, tip 2 diyabetes mellitusun ve metabolik sendrom gibi risk faktörlerinin artışı ile artmaktadır. Koroner arter hastalığının sıklığının artmasına paralel koroner baypas operasyonlarında da artış olmaktadır. Cerrahi uygulamalar çoğunlukla kardiyopulmoner baypas altında yapılmasına karşın cerrahi deneyimin artması ile günümüzde koroner revaskülarizasyon ameliyatlarının %25-30 kadarı çalışan kalpte yapılmaktadır. Gelişen cerrahi strateji ve miyokard korunmasındaki ilerleyen yeni yaklaşımlara rağmen cerrahi mortalite %4,6-9,2 düzeylerindedir. Koroner arter baypas greft operasyonu yapılan hastalarda, operasyon sonrasında miyokard hasarı gelişmesi önemli komplikasyonlar arasındadır. Perioperatif miyokard enfarktüsünün, hastane mortalitesinin yüksek olması ve postoperatif hastanede kalış süresini uzatması nedeniyle erken teşhisi çok önemlidir. Bugün için teşhiste en sık kullanılan kardiyak biyobelirteçler kreatin kinaz-MB (CK-MB) ve troponin 'dir (cTn). İskemi ve hipoksi ile salınımı uyarılan Kardiyotrofin-1 (CT-1), Interlökin-6 ailesinin bir üyesidir. Hipoksik koşullarda antiapoptotik özelliği sayesinde kardiyomiyositler üzeride sitoprotektif etki yapmaktadır. Bizde çalışmamızda çalışan kalpte yapılan koroner arter baypas greft operasyonu sonrasında gelişen miyokard hasarını göstermede CT-1'in yerini ve diğer kardiyak biyobelirteçler ile olan korelasyonunu araştırdık. Çalışmamızda postoperatif dönemde, preoperatif döneme göre CK, CKMB, cTn-I, CT-1, beyaz küre sayısı ve AST seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artış izlenmiştir (p<0,001). Postoperatif dönemde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde hemoglobin düşüklüğü görülmüştür (p<0,001). Preoperatif CT-1'in, preoperatif CK, preoperatif cTn-I, postoperatif cTn-I ve postoperatif CT-1 düzeyi ile pozitif korelasyon gösterdiği bulunmuştur. Postoperatif CT-1 ile korelasyon analizi yapıldığında ise preoperatif cTn-I, CT-1 ile postoperatif CK, CK-MB ve cTn-I düzeyleri anlamlı bulunmuştur (sırasıyla r=0,334 p=0,038; r=0,373 p=0,019; r=0,406 p=0,010; r=0,375 p=0,485; r=0,019 p=0,002). Postoperatif yeni atriyal fibrilasyon gelişen hastaların postoperatif demografik ve laboratuvar özellikleri karşılaştırıldığında, yeni atriyal fibrilasyon gelişenlerde postoperatif hemoglobin değerinin daha düşük olduğu görülmüştür (p<0,001). Sonuç olarak çalışmamızda, CT-1'in postoperatif değerlerinin, preoperatif değerlere göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yükseldiği, miyokardiyal hasarı göstermede postoperatif CK, CK-MB ve cTn-I ile pozitif korelasyon göstererek alternatif bir biyobelirteç olarak kullanılabileceği gösterilmiştir.

Cardiovascular diseases are in the first rank among causes of death in our country as so in the world. Most of the deaths resulting from cardiovascular diseases are related with coronary arteries diseases. Frequencies of coronary arteries diseases increase by increase in risk factors such as obesity, hypertension, type II diabetes mellitus and metabolic syndrome in aging populations. With the increase in frequencies of coronary arteries disease, numbers of coronary bypass surgeries are rising. Though surgical interventions are mostly performed under cardiopulmonary bypass, today 25-30 percent of coronary revascularization operations are performed on working heart with increasing experience in surgical practices. Despite developing surgical strategy and new advancing approaches in myocardial prevention, mortality rates still differs between 4.6% and 9.2%. In patients with coronary artery bypass grafting surgery, myocardial defect occurrences are among essential complications in post-operative period. Early diagnosis is crucial due to high mortality rates in peri-operative myocardial infarction and long post-operative hospitalization time. For today, cardiac biomarkers mostly used in diagnosing are cretin kinas-MB (CK-MB) and troponin (cTn). Cardiotrophin-1 emission stimulated by ischemia and hypoxia is a member of the Interleukin-6 family. It affects through cardiomyocytes with antiapoptotic feature under hypoxic conditions. Results reveal that there are statistically significant increases in CK, CK-MB, cTn-I, CT-1, number of white blood cell and AST levels in post-operative period when compared with pre-operative period (p<0,001). Statistically significant decrease in haemoglobin level was observed in the postoperative period (p<0,001). It is found that level of CT-1 in the preoperative period is positively correlated with preoperative CK, preoperative cTn-I, postoperative cTn-I and postoperative CT-1. It is also found that postoperative CT-1 is correlated with preoperative cTn-I, CT-1, postoperative CK, CK-MB and cTn-I levels (r=0,334 p=0,038; r=0,373 p=0,019; r=0,406 p=0,010; r=0,375 p=0,485; r=0,019 p=0,002, respectively). In patients with postoperative AF, when their postoperative demographic characteristics and laboratorial findings examined, it is observed that their postoperative haemoglobin level is lower (p<0,001). As a result, in our study, it is reveal that there is significant increase in the level of CT-1 in postoperative period when compared with its preoperative level and it is showed that CT-1 may be considered as an alternative biomarker in indicating myocardial defect occurrence because of its positive correlation with CK, CK-MB and cTn-I.