İntihar girişiminde bulunmuş olan çocuk ve ergenlerde stresle başa çıkma biçimi

Abstract

Bu çalışma intihar girişiminde bulunmuş çocuk ve ergenlerdeki stresle başaçıkma biçimlerini araştırmaktadır. Oniki-yirmibeş yaşlan arasındaki çocuk ve ergenlerle yapılan bu çalışmanın amacı, ergenlerin yaşamlarındaki güçlüklerle ne kadar mücadele ettiklerini, stresle başa çıkma biçimlerini ne kadar kullandıklarını araştırmaktır. Bununla birlikte depresyon, anksiyete, sosyal destek ve yalnızlık düzeylerinin bilinmesinin risk gruplarının belirlenmesine, uygun başa çıkma mekanizmalarının kazandırılacağı önleme çalışmalarının oluşturulmasına ve tedavi sürecine yardımcı olacağı düşünülmüştür. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ABD polikliniğine, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri polikliniğine ve Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne intihar girişimi sonrasında başvuranlardan 50 kişi çalışma grubunu oluşturmuştur. Kişilere Stresle Başaçıkma Ölçeği (SBÖ), Sosyal Destek Ölçeği (SDÖ), UÇLA Yalnızlık Ölçeği (UCLA-LS), BECK Depresyon Ölçeği (BDÖ), Çocuklar İçin Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) ve yan yapılandırılmış görüşme formu uygulanarak elde edilen veriler istatistik paket programı SPSS kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, ölçek puanlarıyla karşılaştırıldığında araştırma bulguları şöyledir:. -Yaş arttıkça stresle başaçıkma biçimleri daha yoğun kullanılmaktadır p<0.05 ). -Cinsiyet açısından erkekler stresle başaçıkma biçimlerini daha yoğun kullanmaktadırlar (p<.05). -Kızların algıladıkları yalnızlık (p<.05), depresyon (, p<.05), durumduk ve süreklik anksiyete (, p<.05 ve p<.05) düzeyleri erkeklerden fazladır. -Öğrenim düzeyi arttıkça stresle başaçıkma düzeyleri daha sık kullanılmaktadır (p<.05). -Ailesinde herhangi bir ruhsal yada fiziksel hastalık bulunmayanların algıladıkları sosyal destek düzeyi daha yüksektir (p <.05). -Daha önce ek bir intihar girişiminde bulunmuş olan ergenlerde depresyon düzeyi. İntihar girişiminde bulunmamış olanlara göre daha yüksektir(p<.05). -İntihar girişiminde bulunan ergenler arasında, gerçek amacının ölmek olmadığını ifade eden ergenler; gerçek amacının ölmek olduğunu ifade eden ergenlere göre stresle başaçıkma biçimlerini daha yoğun kullanmaktadırlar ( p<.05) ve bu grubun depresyon düzeyleri daha düşüktür (p<.05). II-İntihar girişimini öncesinde planlayan grubun anksiyete (p<05) ve depresyon (p<.05) düzeyleri, planlamayan gruptan yüksektir. -Girişimde bulunacağından çevresindekilere bahseden grubun anksiyete (p<.05) ve depresyon (p<.05) düzeyleri bahsetmeyen gruba göre daha yüksektir. -Girişim sonrasında bir şey yapmayanların durumluk anksiyeteleri ( p<05), bir şeylere yapanlara göre daha fazladır. -Girişim sonrasında girişimde bulunduğunu haber verenler, haber vermeyenlere göre stresle başaçıkma biçimlerini daha yoğun kullanmaktadırlar (p<.05). -Aile, okul, polisle sıklıkla başlarının derde girdiğini ifade edenlerde depresyon düzeyi daha yüksektir (p<.05). -Psikiyatrik ek tanının varlığı depresyon (p<.05) ve anksiyete (p<.05) düzeylerini artırmaktadır. Sonuç olarak çocuk ve ergenleri yaşamlarına son verdirecek noktaya getiren, gerek biopsikososyal açıdan, gerekse ekonomik ve sosyolojik açıdan önemli bir sorun olan intihar davranışının önlenebilmesinde risk etmenlerinin etraflıca araştırılması ve bu doğrultuda önleme çalışmalarının yapılması önem kazanmaktadır.

This study examines how children and adolescents who had attempted suicide cope with stress. The study comprising children and adolescents aged between 12 to 25 years. aims to determine how the adolescents struggle with the problems in their lives and to what extent they use copying mechanisms. Additional assessment of depression, anxiety. social support and loneliness levels will facilitate the determination of risk groups, the organization of of preventive works that will provide appropriate coping mechanisms, as well as the treatment process. The study group consisted of 50 people who have applied to the Outpatient Units of the Departments of Child and Adolescent Psychiatry and the Department of Psychiatry, as well as the Emergency Unit at Uludağ University Medical School (Bursa -Turkey) after suicide attempts. The data gathered by application of the Coping with Stress Scale, Beck Depression Inventory, Children's Depression Inventory, State-Trait Anxiety Inventory (STAT), Multidimensional Scale of Perceived Social Support, UCLA Loneliness Scale (UCLA-LS), and a semi-structured questionnaire have been evaluated statistically by using the SPSS statistical programme. In summary, study results as determined by comparison of scale points are as follows:: -The older the person is, the more intensive are the mechanisms of coping with stress used (p<0.05 ). -Boys use the mothods of coping with stress more intensively (p<.05). -The levels of perceived loneliness (p<.05), depression (p<.05), and state as well as trait anxiety are higher in girls (p<.05 and p<.05). -The higher the level of education of a person, the more are the methods of coping with stress made use of (p<.05). -The perceived social support is higher for adolescents without a psychological or physical disorder in the family (p<.05). -Adolescents who have had an additional previous suicide attempt show higher levels of depression than those without an addidionai previous attempt (p<.05). -Adolescents suicide attempters who did not mean to die make more intensive use of the mechanisms of coping with stress and they have lower depression levels than those who really wanted to die (p<.05 and p<,05). TV-Those who had planned the attempt in advance show higher anxiety (p<.05) and depression( p<-05) levels than those who had not planned it. - Those who had mentioned their plans to people around them show higher levels of anxiety (p<.05) and depression (p<.05) than those who had not spoken about their suicide plans. -Those who hade done nothing after the suicide attempt show higher state anxiety levels (p<.05). - Those who hade informed others about their attempted suicide, make more intensive use of mechanisms of coping with stress than those who had not informed anyone after their suicide attempt (p<.05). -Those who report to have often trouble with family, school and police show higher levels of depression (p<.05). -Those with an additional psychiatric diagnosis show higher levels of depression (p<.05) and anxiety (p<.05). In conclusion, in the prevention of suicidal behaviour, which is an important problem in terms of biopsychosocial, as well as economic and social circumstances and brings children and adolescents to the point of putting an end to their lives, in-depth research on risk factors and preventive work gains a great significance.