Plevral tabanlı olmayan akciğer kitlelerinde pnömotoraks önleyici hidrojel tıkaç sistem ile gerçekleştirilen transtorasik kesici biyopsilerinin uygulama sonuçları

Abstract

Perkütan akciğer biyopsileri, pulmoner dokudaki patolojik dokuların örneklenmesinde iyi tanımlanmış bir yöntemdir (1, 2). Pnömotoraks perkütan toraks biyopsilerinde en sık karşılaşılan komplikasyondur. Sıklığının % 8-61 arasında değiştiği bildirilmektedir (3, 4)Çalışmamızda, Ağustos 2009- Aralık 2010 tarihleri arasında 38 erkek, 8 kadın toplam 46 olguda, plevral tabanlı olmayan akciğer kitlelerinin hat kapayıcı hidrojel tıkaç sistemi ile uygulama başarısı değerlendirildi. Pnömotoraks gelişimine etki eden risklerin ve diğer komplikasyonların çok değişkenli analizi yapıldı.Hidrojel tıkaç sistemi tüm olgularda başarı ile uygulanabildi. Pnömotoraks, en sık karşılaşılan komplikasyondu. Gerçekleştirilen 49 işlemden toplam 13'ünde (% 26.5) pnömotoraks gelişti. Bu olguların 1'ine (% 2.04) tüp drenaj uygulandı. Fissür geçilen 7 olgunun 5'inde (% 71.4) pnömotoraks gelişirken, bu oran istatistiki olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Yaş ile pnömotoraks ilişkisinin ortaya konması için yapılan bağımsızlık örneklem testinde, bu iki parametre arasında anlamlı birliktelik saptandı (p=0.048). Biyopsi olgularında biyopsi olgularında pnömotoraks gelişme riskinin arttığı izlendi. Çalışmamızda, lezyon boyutu, plevral geçiş mesafesi, sigara öyküsü ve amfizematöz parankimal değişikliklerle pnömotoraks gerçekleşme oranları arasında istatistiki anlamlılık elde edilemedi.Sonuçlarımız hidrojel tıkaç uygulamasının başarılı ve güvenli bir yöntem olduğunu göstermektedir. Bu seride gerçekleşen pnömotoraks olguları analiz edildiğinde sadece bir olguda tüp drenajı gerektiren düzeyde masif pnömotoraks gelişmesi ve pnömotoraks yüzdesinin kabul edilebilir düzeyde olması yöntemin başarısı olarak kabul edilebilir. Hidrojel tıkaç sisteminin fissür geçilen olgularda yeterli olmadığı görülmektedir. Hidrojel tıkaç sisteminin plevral tabanlı olmayan akciğer biyopsilerinde rutin bir uygulamaya dönüşmesi için geniş serilerde randomize çalışmalarda elde edilen verilere göre etkinliğinin ortaya konulmasına gerek vardır.

Percutaneous lung biopsy is a well defined method in pulmonary pathologic tissue sampling (1,2). Pneomothorax is the most frequent complication seen with the incidence ranges between 8 and 61 % (3,4).In our study, application success of track sealing hydrogel plugging systems in non-pleural based lung masses was evaluated in 46 in whom 38 were male and 8 female who was studied between August 2009 and December 2010. Risk factors in development of pneumothorax and other complications were analysed in a multivariate manner.Hydrogel plugging system was succesfully applied in all subjects. Pneumothorax was the most frequent complication. Pneumothorax developed in 13 of 49 procedures (%26.5). Tube drainage applied in 1 of those subjects (%2.04). Pneumothorax developed in 5 of 7 (%71.4) subjects in which fissures were crossed which was statistically significant (p<0.05). Independent Sampling Test was carried out to display the relation between age and pneumothorax develeopment and significant relationship was found between two parameters (p=0.048). Pneumothorax rate showed correlation with age. No significant statistical difference was found between lesion size, plueral transition distance, smoking history, emphysematous parenchymal alterations and pneumothorax.Our results show hydrogel plugging application is a successful and safe procedure. When pneumothorax cases were analysed evolution of massive pneumothorax necessitating tube drainage seen in only one subject and acceptable percentage of pneumothorax development was admitted as the success of the procedure. In cases where fissures were crossed hydrogel plugging systems were not sufficient. Efficient usage of hydrogel plugging systems in routine practice of non-pleural based lung biopsies needs more assessment with larger randomized studies.