Özkıyım girişiminde bulunmuş ve bulunmamış iki uçlu bozukluk hastalarının intihar düşüncesi, kaygı, umutsuzluk ve işlevselik düzeyleri açısından karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı; iki uçlu bozukluk hastalarının ötimik dönemdeki işlevsellik, sosyal uyum, umutsuzluk, kaygı düzeyi ve özkıyım düşüncesi ile geçmişte özkıyım girişiminde bulunup bulunmaması arasında nasıl bir ilişki olduğunu belirleyebilmektir. Ayrıca hastaların özkıyım düşüncesi ile umutsuzluk, kaygı düzeyi, sosyal uyum ve psikososyal işlevsellik arasındaki ilişkiyi tespit edebilmek de amaçlarımız arasındadır. Elde edilen bulgular ile özkıyım düşüncesi ve bu düşünceyle ilişkili öngörülebilir faktörlerin saptanmasına katkıda bulunabilmek hedeflenmiştir. Çalışmaya Psikiyatri polikliniğine başvuran ve remisyon döneminde olan hastalar alınmıştır. Değerlendirmede Sosyodemografik Veri Formu (SVF), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ), Durumluk-Süreklilik Kaygı Envanteri (DKE-SKE), Sosyal Uyum Kendini Değerlendirme Ölçeği (SUKDÖ), Kısa İşlevsellik Düzeyi Ölçeği (KİDÖ), İntihar Düşüncesi Ölçeği (İDÖ) kullanılmıştır. Çalışmaya alınan toplam 93 hastanın 31'inin geçmişte özkıyım girişiminde bulunmuş olduğu tespit edilmiştir. Geçmişte özkıyım girişimi olan hastalarda olmayanlara göre; KİDÖ, İDÖ, BUÖ, DKE-SKE puanlarının daha yüksek, SUKDÖ puanlarının ise daha düşük olduğu saptanmıştır. Ayrıca; hem tüm hastalarda hem de geçmişte özkıyım girişimi olan hastalarda yüksek BUÖ, KİDÖ, SKE ve düşük SUKDÖ puanı ile İDÖ puanı arasında anlamlı bir ilişki olduğu da görülmüştür. Benzer ilişkiye özkıyım girişimi öyküsü olmayan hastalarda rastlanmamıştır. Sonuç bize; iki uçlu bozuklukta özkıyım davranışının umutsuzluk, özkıyım düşüncesi ve kaygı düzeyiyle ilişkili olduğunu ve özkıyım girişimi öyküsünün sosyal uyum ile psikososyal işlevselliği olumsuz yönde etkilediğini düşündürmüştür.

The main objective of this study is how to be able to determine that is there a relationship in euthymic patients of Bipolar Disorder inorder to functioning, social adaptation, hopelessness, anxiety level and suicidal ideation with compairing suicide attemps in the past. In addition, one of our goals is to be able to identify the relationship between social adaptation and psychosocial functioning of patients with suicidal ideation and anxiety level. According to the indications it is aimed to be contribute to determine suicidal ideation and the identification of predictable factors related to suicidal ideation Participant of the study were chosen among bipolar patient in Uludağ University who are in remisson. Scales for the assesment were, Sociademografic Information Form, Young Mani Raiting Scale (YMRS), Hamilton Depression Raiting Scale (HAM-D), Social Adaptation Self-evaluation Scale (SASS), Beck Hopelessness Scale (BHS), Functioning Assessment Short Test (FAST), Suicidal Intent Scale (SIS) and State-Trait Anxiety Inventor (STAI). Total 93 patients enrolled the study and it is identified that 31 patients have attempted suicide in the past After the study, it is detected that, for the patients with suicide attemps than those without; while FAST, SIS, BHS, STAI scores higher, score of SASS is lower. Additionaly; there is a significant correlation between SIS points of all patients and patients with high suicide attemps in order to high FAST, BHS, STAI scores and low SASS score. However, there is not a similar correlation in the group of patients who do not have suicide attemps. Conclusion; it is thought that, suicidal behaviour is related to the hopelessness, suicidal ideation and anxiety level and suicide attemp has a negative impact on social adaptation and psychosocial functioning in bipolar disorder.