Karacabey şartlarında çayır alanlarının azotlu ve fosforlu gübre isteklerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma.

Abstract

Bu araştırma Bursa'nın Karacabey Tarım îşletmesi Müdürlüğü’ndeki tabii çayırların kuru ot verimine, kalitesine ve bitki kompozisyonuna olumlu etki yapan gübre çeşitleri ve gübre dozlarını tesbit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma Kasım 1990 Haziran 1991 tarihleri arasında yürütülmüştür. Denemede beş azot seviyesi (0,6,12,18 ve 24 kg/da) ile dört fosfor seviyesi (0,5,10 ve 15 kg/da) uygulanmıştır. Deneme tesadüf bloklarında faktöryel düzenle dört tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemeden elde edilen sonuçları aşağıdaki gibi sıralayabiliriz. 1. Azotlu gübre eaviyelerinin kuru at verimine etkisi önemli olmuştur. En yüksek kuru ot verimi 18 ve 24 kg/da azot seviyelerinde, en düşük kuru ot verimi ise gübreeiz parsellerde üretilmiştir. Azotlu gübreler dekara yaklaşık 260 kg kuru ot artışı sağlamıştır. 2. Fosforlu gübrenin kuru ot verimine etkiei önemsiz bulunmuştur. 3. Botanik kompozisyondaki buğdaygil oranına azot seviyeleri önemli etkide bulunmuştur. En yüksek buğdaygil oranını 24 kg/da N uygulanan parseller verirken, en düşük buğdaygil oranını gübreeiz parseller vermiştir. 4. Azot seviyeleri botanik kompozisyondaki baklagil oranına da önemli etkide bulunmuştur. Azot dozları arttıkça baklagil oranı azalmıştır. -54- 5. Uygulanan fosforlu gübrenin buğdaygiller üzerine etkisi olmamıştır. 6. Azot ve fosfor arasındaki interaksiyon etkisi botanik kompozisyondaki baklagillerin oranı üzerinde önemli olmuştur. 7. Denemede ele alınan gübreler diğer familyalara ait türlerin oranına etkileri önemsiz bulunmuştur. 8. Azotlu gübre seviyeleri ham protein oranı ve ham protein verimi üzerine çok önemli bir etki yapmıştır. En yükeek ham protein oranı ve verimi 18 ve 24 kg/da N seviyelerinden, en düşük ham protein oranı 6 kg/da N seviyesinden, en düşük ham protein verimi ise azotsuz parsellerden elde edilmiştir. 9. Yapılan ekonomik analiz sonucu 18 kg/da azot dozunun dekara net geliri maksimuma çıkardığı saptanmıştır. Bu araştırma sonuçlarına dayanılarak Bursa yöresi ile benzer ekolojik şartlara sahip yörelerde tabii çayırların gübrelenmesinde dekara 18 kg azot uygulanması önerilebilir.

This study was intented to determine the effects of nitrogen and phosphorus fertilizers on the hay yield and quality, and botanical composition of a natural meadow located in Karacabey State form Bursa. A randomized block deeing with four replicatiene was used for experimatation in 1991. This reeult indicated that the increasing amounts of nitrogen fertilizer hed significantly affected the dry matter and crude protein yields, protein content and proportions of grasses and lsgumes in botanical composition. Ths highest dry matter was produced at the level of 18 kg nitrogen fertilizer applied per decare. When the amount of nitrogen fertilizer increased, the proportion of grass in botanical composition increased but that of legumes decreased. Also, the content and yield of protein increased eimultenously with the increasing amourt of appered nitrogen. Howerer, the effecte of nitrogen fertilizer on other plant families was found insignificant. In the experiment, effect of pf erti 1 ization on the parameters was found be non significant. Only the interaction of phosphorus fertilizer with nitrogen affected the proportion of legume. According to the data from this experiment and the economic avaluations, 18 kg nitrogen fertilizer per decare was proposed for the experimental meadows as well as those of the region.