Orta şiddetli ve şiddetli psoriasis hastalarında biyolojik ilaç tedavilerinde kalım süresini etkileyen faktörlerin incelenmesi

Abstract

Psoriasis hastalarında biyolojik ajan tedavilerine klinik yanıt ve tedavide kalım süreleri hastalar arasında değişkenlik göstermektedir. Bu çalışmada; orta şiddetli ve şiddetli psoriasis tanısıyla takipli, en az iki biyolojik ajan kullanan ve ilk biyolojik ajan kullanımı 12 aydan kısa olan toplam 89 hastada, anti-TNFα (tümör nekrozis faktör-α) ve anti-IL-12/23 (interlökin-12/23) ajanlara yanıt ile tedavide kalım sürelerini etkileyen faktörlerin araştırılması amaçlandı. On iki aydan uzun süreyle tek bir biyolojik ajan kullanan 91 hasta kontrol grubu olarak belirlendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, sigara, alkol kullanımı, komorbiditeler, başlangıç PAŞİ (psoriasis alan şiddet indeksi) değerleri, dermatoloji yaşam kalite indeksi, hastalık başlangıç yaşı, primer ve sekonder etkisizlik için geçen süreler retrospektif olarak incelendi. Her iki grupta da HLA-Cw6 analizi yapıldı. Hasta kanlarında anti-ilaç antikor (AİA) varlığı tespiti için bridging enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kullanıldı. İstatistiksel analizler IBM SPSS v.21 programında yapıldı. İki veya daha fazla biyolojik ajan kullanan grupta, kullanılan birinci ilaçta tedavide kalım süresi en uzun ajan infliksimab idi (p=0.015). İlk sırada kullanılan anti-TNF ajanlar arasında, etanersept en az sıklıkta AİA gelişen ajandı (p=0.001). Duygu durum bozuklukları, psoriatik artrit ve psoriatik tırnak tutulumu sıklığı, çoklu biyolojik ajan kullanan grupta daha fazla idi (sırasıyla p=0.006, p=0.013 ve p=0.039). HLA-Cw6 pozitifliği, kontrol grubunda daha sıktı (p=0.047). HLA-Cw6 pozitifliği erken hastalık başlangıcı ile ilişkili bulundu (p=0.000). Çalışmamız, retrospektif nitelikte ve hasta sayısı az olsa da, iki farklı hasta grubunda tedavi yanıtını etkileyen faktörleri araştırması bakımından ilktir.

Clinical response and drug survival of biologic therapies vary among psoriasis patients. The aim of this study is to invastigate the factors affecting the response to anti-TNFα (tumor necrosis factor-α) and IL-12/23 (interleukin- 12/23) therapies and drug survivals in 89 patients with moderate to severe psoriasis patients, who were treated with at least two biologic agents and drug survival of the first agent less than 12 months. Ninety one patients who were treated with only one biologic agent for more than 12 months were enrolled as control group. Demographic and clinical features, comorbidities, smoking and alcohol use, psoriasis area and severity index (PASI) at the onset, dermatology life quality index, the age at the onset of the disease, HLA-Cw typing were retrospectively analized. HLA-Cw6 was analyzed in both groups. Bridging enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) was used for analysing anti-drug antibodies (ADA) in blood samples and IBM SPSS v.21 for statistical analysis. Infliximab had the longest drug survival as the first biologic agent in 89 patients (p=0.015). Etanercept had the lowest anti-drug antibodies compared to the other anti-TNF agents (p=0.001). The rate of mood disorders, psoriatic arthritis and psoriatic nail distrophy was higher in patients treated with at least two biologic agents than control group (p=0.006, p=0.013 ve p=0.039, respectively). HLA-Cw6 positivity was more prevalent in control group (p=0.047). HLA-Cw6 was found to be associated with early-onset of disease (p=0.000). Although our study is retrospective with relatively low number of patients, this is a preliminary study focusing on two different patient populations based on therapy response