Bu öğeden alıntı yapmak, öğeye bağlanmak için bu tanımlayıcıyı kullanınız: http://hdl.handle.net/11452/10215
Başlık: Term ve terme yakın (35 gestasyon haftası ve üzeri) yenidoğan bebeklerde taburculuk öncesi sarılık risklerini belirlemek ve bilirubin nomogramına göre izlem sıklığına karar vermek
Diğer Başlıklar: Determine the predischarge jaundice risk in term and near term newborns (35 gestation weak and over) and determine the follow up interval according to bilirubin nomograms
Yazarlar: Köksal, Fatma Nilgün
Ocak, Muzaffer
Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı.
Anahtar kelimeler: Saat spesifik bilirubin nomogramı
Taburculuktaki bilirubin değeri
Term bebek
Terme yakın bebek
Risk bölgesi
Hour-specific bilirubin nomogram
The value of bilirubin at discharge
Full-term infant
Near-term infant
Risk zone
Yayın Tarihi: 2011
Yayıncı: Uludağ Üniversitesi
Atıf: Ocak, M. (2011). Term ve terme yakın (35 gestasyon haftası ve üzeri) yenidoğan bebeklerde taburculuk öncesi sarılık risklerini belirlemek ve bilirubin nomogramına göre izlem sıklığına karar vermek. Yayınlanmamış uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi.
Özet: Kernikterus, halen tüm dünyada görülen önemli bir sağlık problemi olmaya devam etmektedir. Bu çalışmanın amacı Bhutani ve arkadaşlarının nomogramının Türk çocuklarında anlamlı hiperbilirubinemiyi tahmin etme konusundaki effektivitesini değerlendirmektir.Mayıs 2009 ile Mayıs 2011 tarihleri arasında hastanemiz Kadın Hastalıkları ve Doğum Bölümü'nde doğan, 35-42 hafta arası gebelik yaşına sahip olan kan grubu uyuşmazlığı ya da hemolitik hastalığı bulunmayan 1000 yenidoğan çalışmaya dahil edilmişlerdir. Olguların 210'u 35-37+6 hafta (grup 1), 790'ı ?38 hafta (grup-2) doğum haftasına sahipti. Tüm bebeklerde ilk 24 saatte STB düzeyi ölçüldü. Saat spesifik nomograma göre 4 kategoride (yüksek, yüksek ort, düşük orta, düşük) gruplandırıldı. Bütün bebekler sarılık açısından izlendi.Taburculuk sırasında ortalama STB grup-1 olgularda 5,78 mg/dl, grup-2 olgularda 6,52 mg/dl, ortalama 6,36 mg/dl saptandı. Grup-2 olguların %11,1'i, gurup-1 olguların %16,6'sı, tüm bebeklerin %12,3'ü fototerapi aldı, olguların hiç birine kan değişimi yapılmadı. Taburculuk öncesi popülasyonda grup 1 olguların 13 (%6,2)'ü, yüksek risk bölgesinde (YRB) yer alırken izlemde bu olguların %46,1'ine (LR: 27,6, duyarlılık: 51, özgünlük: 97,4, olasılık: %33,3) fototerapi verildi. Yüksek orta risk bölgesindeki (YORB) grup-1 olguların izlemde, %28,8'i fototerapi alırken düşük orta risk bölgesindeki (DORB) olguların %19,5'u fototerapi almıştır. Düşük risk bölgesindeki (DRB) olguların ise sadece 4 (%4,4)'üne (LR: 1,4, duyarlılık: 100, özgünlük: 31,6, olasılık: 0,12) fototerapi verildi.Grup-2 olguların 22 (%2,8)'si YRB'nde yer alırken izlemde bu olguların %40,9'una (LR: 27,6, duyarlılık: 49,7, özgünlük: 98,2, olasılık: %40) fototerapi verildi. YORB'ndeki olguların, izlemde %13,1'i fototerapi alırken DORB'ndeki olguların %2,2'si fototerapi almıştır. DRB'ndeki olguların sadece 7 (%2,2)'si (LR: 1,5, duyarlılık: 100, özgünlük: 33,2, olasılık: 0,12) fototerapi aldı. Risk gruplarına göre fototerapi alımı açısından iki grup karşılaştırıldığında sadece sarılıklı kardeş ve sadece hematom olan grup-2'deki olgularda istatistiksel olarak anlamlı oranda daha fazla fototerapi alımı saptandı (p değeri sırasıyla: 0,34, 0,22 saptandı).Grup-2 ve Grup-1 bebekler karşılaştırdığında, artan gestasyonel yaşla birlikte hiperbilüribinemi riskinin 0,7 kez azaldığı saptanmıştır. Bhutani tarafından tanımlanan saat spesifik bilirubin nomogramının term ve terme yakın türk çocuklarında klinik olarak anlamlı hiperbilüribinemi gelişmesini tahmin ettirdiğini belirledik.
Kernicterus still remains an important health problem seen all over the world. The purpose of this study to evaluate the success of Bhutani et al?s nomogram to predict significant hyperbilirubinemia in Turkish children.One thousand newborns included in this study that born in the Department of Obstetrics and Gynecology between May 2009 and May 2011, with 35 to 42 weeks gestational age, and without blood group incompatibility or non-hemolytic disease of the newborn. 210 of the cases were had 35 ? 37+6 gestational age (group 1) and 790 of the cases were had ? 38 (group 2) gestational age. STB levels were measured in all infants within 24 hours. Cases were grouped 4 categories according to hour specific nomograms (high, high mean, low, medium, low).All infants were followed up for jaundice. At discharge, average STB levels in the group-1 patients 5.78 mg/dl, in the group-2 cases 6.52 mg/dl and the mean of these two groups was 6.36 mg/dl. 16,6 percent of group 1 patients, 11.1 percent of the group 1 patients and 12,3 percent of all newborns received phototherapy, none of the cases were not needed exchange blood transfusion. In discharge population, 13 patients (6.2%) of the group 1were detected in the high risk zone (HRZ) and during the follow up 46.1% (LR: 27.6, sensitivity: 51, specificity: 97.4, probability: 33.3%) of this patients were recieved phototherapy. In follow up, in high intermediate risk zone (HIRZ) cases of group-1 28.8 percent of the cases were received phototherapy and 19.5 percent of the cases were received phototherapy in the low-internediate risk (LIRZ) zone of the group. Only four (4.4%) cases were received phototherapy in the low-risk zone (LRZ) (LR: 1.4, sensitivity: 100, specificity: 31.6, probability: 0.12).Twenty two (2.8%) cases in group 2 were in the HRZ and during the follow up, 40.9 percent of these cases were recieved phototherapy (LR: 27.6, sensitivity: 49.7, specificity: 98.2, probability: 40%). In the follow up, in HIRZ, 13.1% of the cases and in LIRZ, 2.2% of the cases were recieved phototherapy. Only 7 patients (2.2%) were recieved phototherapy in the LRZ (LR: 1.5, sensitivity: 100, specificity: 33.2, probability: 0.12).When two groups were compared according to risk groups in terms of the need for phototherapy, statistically significant were only deteced, in the history of jaundiced sibling and only the hematoma in group 2 patients (p-value: 0.34, 0.22, respectively).We found that, the hour-specific bilirubin nomograms that described by Bhutani was able to predict, development of clinically significant hyperbilirubinemia in the term and near-term Turkish infants.
URI: http://hdl.handle.net/11452/10215
Koleksiyonlarda Görünür:Tıpta Uzmanlık / Specialization in Medicine

Bu öğenin dosyaları:
Dosya Açıklama BoyutBiçim 
307383.pdf1.38 MBAdobe PDFKüçük resim
Göster/Aç


Bu öğe kapsamında lisanslı Creative Commons License Creative Commons