Üniversite öğrencilerinde romantik ilişki doyumu ile kişilik özellikleri ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın temel amacı üniversite öğrencilerinin romantik ilişkiden aldıklarıdoyum ile kişilik özellikleri ve benlik saygısı arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını incelemektir. Ayrıca romantik ilişki doyumu ve görüşme sıklığı algısı arasındaki ilişki ile romantik ilişki doyumunun cinsiyet, yaş, sınıf, romantik ilişki süresi ve en sık kullanılan iletişim yöntemi gibi değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmama durumunu belirlemek de araştırmanın amaçlarındandır. Araştırmaya 2016-2017 eğitim öğretim yılında Uludağ Üniversitesi'nde eğitim gören ve hâlihazırda romantik bir ilişki içinde olan 470 öğrenci katılmıştır. İlişkisel tarama modeli esas alınarak yapılan çalışmada veri toplama aracı olarak "İlişki Doyum Ölçeği (İDÖ)", "Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği (CBSÖ)", "Temel Kişilik Özellikleri Ölçeği (TKÖÖ)" ve araştırmacı tarafından hazırlanan "Kişisel Bilgi Formu"kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS (22.0 versiyonu) programına aktarılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın amacı ve soruları doğrultusunda analizler yapılırken; ilişkisiz örneklemler için T-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), iki yönlü kay kare testi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu, Spearman Sıra Farkları korelasyonu ve Çoklu Regresyon Analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, romantik ilişki doyumu düzeyi ile benlik saygısı ve görüşme sıklığı algısı arasında anlamlı düzeyde ilişki olduğu ancak romantik ilişki doyumu düzeyinin cinsiyet, yaş, sınıf, romantik ilişki süresi ve en sık kullanılan iletişim yönetimi demografik değişkenlerine göre farklılaşma göstermediği görülmüştür. Elde edilen bulgularda; romantik ilişki doyumu ve duygusal tutarsızlık kişilik özelliği arasında negatif yönde anlamlı düzeyde, romantik ilişki doyumu ile sorumluluk, uyumluluk ve gelişime açıklık kişilik özellikleri arasında ise pozitif yönde anlamlı düzeyde ilişki bulunmuştur. Romantik ilişki doyumu ile dışadönüklük ve olumsuz değerlik kişilik özellikleri arasında ise anlamlı düzeyde ilişki görülmemiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenleri olan yaş, sınıf, cinsiyet, en sık kullanılan iletişim yöntemi ve romantik ilişki süresi arasındaki ilişki de araştırma kapsamında incelenmiştir. Elde edilen bulgularda sadece romantik ilişki süresinin yaş ve sınıf değişkenleri ile ilişkili olduğu görülmüştür. Araştırmada son olarak benlik saygısı ve görüşme sıklığı algısının romantik ilişki doyumundaki değişime olan katkıları incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, benlik saygısı ve görüşme sıklığı algısının romantik ilişkilerde yaşanan doyumunun %10'nunu açıkladığı görülmüştür.

The main aim of this research is to determine whether there is a meaningful correlation of university students' satisfaction of romantic relationship with personality traits and self-esteem. It is also aimed to investigate the relationship between romantic relationship satisfaction and meeting frequency perception and to determine the romantic relationship satisfaction according to variables such as gender, age, class, romantic relationship duration and most commonly used communication method.470 students who were studying at Uludag University in the academic year of 2016-2017 and who are currently in a romantic relationship attended the research.In this study which is conducted on the basis of the relational screening model "Relationship Satisfaction Scale", "Coopersmith Self-Esteem Inventory", "Basic Personality Traits Inventory " and "Personal Information Form" prepared by the researcher were used as data collection tools.The data obtained in the study were analyzed by transferring it to the SPSS (version 22.0) program. While analyzes were made in line with the purpose and questions of the research; for unrelated samples T-test, one-way variance analysis (ANOVA), bi-directional chi-squared test, Pearson Moments Multiplication Correlation, Spearman Row Correlation and Multiple Regression Analysis techniques were used. As a result of the research, it was found that there was a significant relationship between romantic relationship satisfaction level and self - esteem and meeting frequency perception, but romantic relationship satisfaction level did not differ according to gender, age, class, romantic relationship duration and most frequently used communication management demographic variables.In the findings; romantic relationship satisfaction and emotional inconsistency were found to be significant in the negative direction, and romantic relationship satisfaction and responsibility, compatibility, and openness in the personality trait were significantly correlated in the positive direction.There was no significant relationship between romantic relationship satisfaction and extroversion and negative valence personality traits.The relationship between age, class, sex, most commonly used communication method, and romantic relationship duration were investigated within the scope of the research. It was observed that only romantic relationship duration was related to age and class variables in the findings obtained.In the research, the contribution of self-esteem and meeting frequency perception to romantic relationship is investigated. As a result of the analysis, it was seen that the perception of meeting frequency and self-esteem explained 10% of the satisfaction of living in romantic relations.