Gemlik eğitim ve araştırma bölgesinde yeşil kart sahiplerinin bazı özellikleri, yeşil kartların kullanımı ve bunu etkileyen etmenler

Abstract

Bu çalışma Gemlik Eğitim ve Araştırma Bölgesi'ndeki yeşil kart sahiplerinin sosyodemografik özelliklerini, yeşil kart kullanımlarını ve bunu etkileyen etmenleri değerlendirmek amacıyla yapılmış, tanımlayıcı tipte bir araştırmadır. Araştırma evrenini GEAB'ndeki tüm yeşil kartlılar oluşturmaktadır. Ulaşılan 1021 ailenin toplam nüfusu 3654'tür ve evrenin %84.8'ini oluşturmaktadır. yaş ortalaması 28.2 (±19.6) olan araştırma grubunun %50.2'si erkek, %49.8'i kadındır. İncelenen grubun 2/3'ü evlidir. Yeşil kart sahiplerinin %76.1'i evlidir. İşsizlik oranı %18.0'dir. Yeşil kart sahibi ailelerin %56.5'i GEAB'ne göç etmiş, bunların %51.8'i Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinden gelmiştir. Ailelerin %91.2'si Gemlik ilçe merkezinde yaşamaktadır ve araştırmada esas alınan skalaya göre sosoyoekonomik durumları %65.5'inin iyi, %16.6'sının orta ve %17.9'unun kötü olarak bulunmuştur. Ailelerin %87.4'ünün önceden sosyal güvenceleri yoktur. %38.6'sı yeşil kartı ilk kez komşu-akrabadan, %11.9û kitle iletişim araçlarından öğrenmiştir. Yeşil kart sahiplerinin %71.7'sinin yeşil kart almak için başvuru yaptıklarında herhangi bir hastalığı yoktur. Başvuruda yaşanan en önemli sorun yeşil kartların geç verilmesidir. Yeşil kartı son bir yılda kadınlar, çocuklar, yaşlılar, okuryazar olamayanlar, ev hanımları ve işsizler daha fazla kullanmışlardır. Yıllık ortalama yeşil kart kullanım sayısı 2.4 (±3.5)'tir ve başvuruların çoğu devlet hastanesine olmuştur. Ayaktan tedavilerde ilaç giderlerinin karşılanmaması karşılaşılan en önemli sorundur. Ailelerin %74.5'i yeşil karttan memnundur ve %90.7'si yeşil kart kullanmayı sürdüreceklerini belirtmişlerdir. Yeşil kartlıların %98.5'i SSK en fazla olmak üzere kamu güvencesini tercih etmek istemişlerdir. Sağlık güvencesi olmayanlara devletin sahip çıkması olumlu bir davranıştır. Ancak yeşil kart gerçek ihtiyaç sahiplerine verilmeli, yeşil kart sahiplerinin kişisel bilgileri sürekli güncelleştirilmelidir. Devletin yeşil kartlılara verilen hizmetleri düzenli olarak denetlemesi ve daha iyi hizmet sunumu için kamu hastanelerini ve sağlık ocaklarını desteklemesi gereklidir.

This is a descriptive study which was designed to asses the socio-demographic characteristics of people having green card, the use of green card and factors influencing the green card application in Gemlik Training and Study Area (GTSA). The study population comprised all people having green card in GTSA. The total population of 1021 families reached was 3654 (84.4% of the study population). The mean age of the study population was 28.2 (19.6) years, 50.2% were male, 49.8% were female and 2/3 were married. Among the green card owners the ratio of literacy was 76.1% and the unemployment ratio was 18.0%. Of green card owners, 56.5% moved to GTSA from different regions of the country (51.8% from East and North East Anatolia and 32.8% from Black Sea region). Of the families 91.2% were living in the centre of Gemlik. According to the socio-economical conditions, 65.5% of the families were classified as being in good condition, 16.6 % as moderate and 17.9% as bad. Of the families having green card, 87.4% previously had no social health guarantee, 38.6% first heard about green card from their neighbours/relatives and 11.9% from the public communication tools. Of the green card owners 71.7% did not have any diseases at the time of application. The basic problem during the application process was the delay in getting the green cards. In last year, green card was more frequently used by women, children, illiterate people, house wives and unemployed people. The mean frequency of yearly green card usage was 2.4 (3.5), and most of the applications were to the state hospitals. The basic problem green card users suffered was that it did not cover outpatient medications. Overall, 74.5% of the families were satisfied with the green card usage and 90.7% wanted to continue to use green card. Of all green card users, 98.5% wanted to prefer public guarantee, SSK (Social Insurgencies Institution) being the mostly desired one. It is an affirmative attitude for the government to claim and care the people who do not have a health service guarantee. However the green cards should be given to people who are really in need and the personal information of the green card users should be updated regularly. It is necessary for the government to supervise and regularly check the service given and to support the public hospitals and the primary care practice clinics for a better health service.