Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/11373
Title: When it does not fit into the schema
Other Titles: Şemaya uymadığı zaman
Authors: Uludağ Üniversitesi/Eğitim Fakültesi/Eğitim Bilimleri Bölümü.
Can, Abdullah
Keywords: Schema
Ergative
Transitivity
Grammar
Language teaching
Şema
Kılıcısız geçişsiz fiiller
Geçişlilik
Dilbilgisi
Dil öğretimi
Issue Date: 2007
Publisher: Uludağ Üniversitesi
Citation: Can, A. (2007). "When it does not fit into the schema". Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 20(2), 283-313.
Abstract: Second Language Acquisition research has indicated that English ergative verbs, a special sub-class of intransitives, pose acquisition problems for language learners and to some extent for native speakers as well. Studies on the topic have revealed that non-target passivisation of these verbs seems to be the most remarkable problem for learners from various mother language backgrounds. The ultimate cause of this unique interlanguage structure has always been within the concern of English language teaching. Considering the nature of the problem, which is language universal rather than language specific, and learners’ consistent tendency to the passive structure, this study tries to shed light on the cause of the problem in connection with the schema theory. Detailed review of the evidence presented by previous studies under the light of cognitive procedures of sentence production process shows that expected sentence structure with ergative verbs is not consistent with learners’ existing knowledge about the grammatical organization of prototypical sentence. Besides, the non-target passivized structure emerges as an alternative way that fits into their current or past knowledge.
İkinci dil edinimine ilişkin araştırmalar, özel bir çeşit geçişsiz fiil olan “kılıcısız geçişsiz fiillerin” dil öğrenenler için, belli bir dereceye kadar da anadili İngilizce olan kişiler için sorun olduğunu göstermektedir. Konu üzerindeki çalışmalar, bu fillerin hatalı olarak edilgen yapı içinde kullanılmasının, anadilleri ne olursa olsun bütün öğrencilerin yaptıkları en belirgin yanlış olduğunu göstermektedir. Bu değişik aradil yapısının tam nedeninin ne olduğu sorusu İngilizce öğretiminin ilgi alanı içinde olmuştur. Bu çalışmanın amacı, sorunun belli bir dile özgü olmasından çok genel bir mahiyette olmasını ve bu fiillerin hep edilgen yapı içinde kullanılma eğilimini dikkate alarak, şema kuramı ile bir açıklama getirmeye çalışmaktır. Konuya ilişkin önceki çalışmaların bulguları, cümle üretiminde yaşanan bilişsel süreçlerin ışığı altında ayrıntılı şekilde incelendiğinde, kılıcısız geçişsiz eylemlerin gerektirdiği cümle yapısının, öğrenenlerin “tipik bir cümlenin yapısına ilişkin mevcut bilgileri” ile örtüşmediği görülmektedir. Dahası, bu fillerin yanlış olarak edilgen yapı içinde kullanılması da öğrenenlerin geçmiş ve hâlihazırdaki bilgileri ile örtüşen alternatif bir yapı olarak ortaya çıkmaktadır.
URI: http://static.dergipark.org.tr/article-download/imported/5000152367/5000138178.pdf?
http://hdl.handle.net/11452/11373
ISSN: 2667-6788
Appears in Collections:2007 Cilt 20 Sayı 2

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
20_2_4.pdf346.92 kBAdobe PDFThumbnail
View/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons