Denizli ili çal ilçesi bağ potansiyelinin belirlenmesi ve yöreye katkılarının değerlendirilmesi

Abstract

Bu araştırma Denizli ili Çal ilçesinde ÇKS’ye kayıtlı 340 adet üzüm üreticisi (bağ işletmecisi) ile yüz yüze yapılan anket uygulamasıyla gerçekleştirilmiştir. Çal ilçesinin doğal koşullarının uygun olması nedeniyle tarım arazilerinin yaklaşık % 47,71'ini bağ alanları oluşturmaktadır. Üreticilerin bağcılık tarımı konusunda tecrübeli ancak bağcılığa ait eğitimleri çok azdır. Üreticiler işletmelerinde ziraat mühendisi, ziraat teknisyeni/teknikeri çalıştırmamakta ve danışmanlık hizmeti almamaktadırlar. Üreticilerin büyük bir çoğunluğunun (%98,82) bağ arazileri kendilerine aittir. Çal bölgesinde bağ parselleri çok parçalı ve ortalama parsel büyüklükleri 5.8 dekardır. Çal’ da yetiştirilen üzüm çeşitlerinin büyük çoğunluğunu Sultani Çekirdeksiz (%92,06) ve Çal Karası (%32,06) üzüm çeşitleri oluşturmaktadır. Bu çeşitler dışında Alphonse Lavallée, Merlot, Boğazkere, Öküzgözü, Şiraz ve Razakı üzüm çeşitleri de yetiştirilmektedir. Yöre bağlarında ortalama verim yaklaşık 930 kg’dır. Bağlarda dikim mesafeleri; 3,00 x 1,50 m; 3,00 x 3,00 m; 4,00 x 2,00 m; 4,00 x 3,00 m ve 4,00 x 4,00 m arasında değişmektedir. Yöre bağlarında goble terbiye sistemi (%82,29), T terbiye sistemi (%35,88), ve V terbiye sistemi (%17,65) uygulanmaktadır. Bölge bağlarında uygulanan kültürel işlemler halen geleneksel yöntemlerle yapılmaktadır. Hasat Ağustos-Ekim ayları arasında gerçekleştirilmektedir. Hasat zamanının belirlenmesinde alıcılar büyük bir etkiye sahiptir. Üreticiler elde ettikleri ürünün %76,0’sını şaraplık olarak değerlendirmektedirler. Bunda Bölgede bulunan 9 adet şarap üretim fabrikasının etkisinin olduğu düşünülmektedir. Üreticilerin %97,35’i bağcılık konusunda eğitim almak istemekte olup eğitimin Ziraat Fakülte’lerindeki konu uzmanlarınca verilmesini tercih etmektedirler. Bölgede üreticilere verilecek eğitimlerin bölge bağcılığına katkı sağlayacağı anlaşılmaktadır. Bu araştırma kapsamında elde edilen verilerden yararlanılarak Çal ilçesi genelinde karşılaşılan sorunlar ve bu sorunların çözülmesine yönelik çözüm önerileri sunulmaya çalışılmıştır.

This research was carried out by face to face survey with 340 grape growers registred to CKS system in Çal district of Denizli province. About 47,71 % of agricultural land in Çal district is vineyard due to region’s suitable environmental condition for grape growing. Growers are experienced about grape growing but their knowledge about grape growing is limited. Growers do not employ agricultural engineer or technician or they do not have any consultant about grape growing. Great majority of growers (98.82%) owns the vineyards. Average vineyard size is about 5.8 da and their vineyards are multi-part. Great majority of vineyard were established using Sultani Çekirdeksiz (92.06%) and Çal karası (32.06%) cultivars. Expect these two cultivars, Alphonse Lavallée, Merlot, Boğazkere, Öküzgözü, Şiraz ve Razakı grape cultivars are also being grown. Average yield of these vineyards is about 9300 kg per ha. Spacing in these vineyards ranged from 3,00 x 1,50 m; 3,00 x 3,00 m; 4,00 x 2,00 m; 4,00 x 3,00 m and 4,00 x 4,00 m. In these vineyards goble (%82,29), T (%35,88), and V (%17,65) vine training systems were applied. In the region, cultural practices have been done by using traditional methods. Purchaser has the big influence on the determination of harvest time in Cal region. Harvest has been done between August and October. Growers use 76% of their grape crop for vine production. It was though that nine vine production factories affect the use of grape for vine production. 97.35% of grape growers want to get training about vineyard practices from the experts in Agricultural Faculties. Training local growers in the region will contribute to the local grape production. In this research, using the data collected, problems of grape growing in Cal district were tried to determined and possible solution to these problem were proposed.