L’apprenant du FLE dans son discours et la contribution des interpretants à la compétence de l’expression écrite

Abstract

Nous proposons, dans cette étude un modèle sémiopragmatique en didactique du FLE, dans le processus du développement de la compétence de l’expression écrite. Les locuteurs reflètent une image de soi à travers leur discours (éthos) pour influencer le destinataire conformément aux règles sociales (habitus) ou logiques (logos). Le modèle actionnel pour faire acquérir les compétences discursives aux apprenants, doit englober une compétence rhétorique tout en ayant recours à Peirce, en ce qui concerne l’interprétant social et le locuteur pour la didactique. Aussi, l’objectif est de sensibiliser l’apprenant aux procédures interprétatives. Peirce met en évidence une triade formée par l’objet, le representamen et l’interprétant qui reflètent une dynamique productive dans un système des signes. La dynamique de l’interprétant peut être développée pour la didactique du FLE. L’objectif principal est de rendre la sémiosis illimité accessible aux apprenants dans leurs productions discursives tout en les rendant conscients de la relation triadique.

Bu çalışmada, yazılı anlatım becerilerinin edindirilme süreçlerinde Fransızca öğretimine yönelik bir göstergebilimsel-edimbilimsel model önermekteyiz. Konuşucular, iletişim çevriminde söylemleri içinde kendilerine ilişkin örtük ya da açık bir tasarım (ethos) oluşturur. Bu tasarım mantıksal (logos) olabileceği gibi toplumsal kurallar (habitus) çerçevesinde dinleyiciyi etkilemeyi de hedefleyebilir (pathos). Bu söylem becerilerinin kazandırılmasında eylem odaklı bakış açısı modeli önerirken, C. S. Peirce kökenli toplumsal yorumlayıcı ve konuşucu ilişkisini Fransızca öğretimi çerçevesinde ele alacağız. Peirce kuramı, toplumsal yorumlayıcıların dil öğrenim süreçlerinde yorumsal yetinin önemini göstermektedir. Peirce yorumlayıcı, gösteren ve nesne tarafından biçimlenen üçlemeyi ortaya koyar, bu görüşün her bir öğesi, göstergeler dizgesinde üretken bir yapıyı yansıtmaktadır. Sosyal yorumlayıcı dinamiğinin Fransızca öğretimine etkileri geliştirilebilmektedir. Hedef Fransızca öğrenicilerinin, üçlü ilişkinin ve sosyal arka planın farkında olarak yorumlayıcılar üretmesi ve bunları yazmadaki olumsuz etkileri belirtmektir. Bu semiyopragmatik model oluşturma süreci “yöntem bilimcileri duyarlılaştırmasına ve dil öğrenicilerinin yorumsal ve yazılı üretim yetisinin gelişimine” katkı sağlayacak, öğretim bilimi ve göstergebilimi kaynaştıracaktır.

We suggest in this study a semiopragmatic French teaching model for writing proficiency development. Speakers reflect self-images through their speech (ethos) to influence listener according to social rules (habitus) or logic (logos). We suggest a taskoriented model to acquire the discourse competence. We also handle Peirce‘s theory including social interpretant and speaker for French teaching. We can discuss the contribution of semiopragmatics with the task-oriented approach to mark learner behaviour faced with the writings. We intend to eliminate interpretative blockage to make learners capable of producing writings through interpretants. Peirce revealed a triad formed by object, representamen and interpretant indicating productive dynamics which can be developed with French teaching. French learners produce interpretations then they write their productions with an awareness of triadic sign relation. We believe that this process realises in three phases “semiotic awareness, interpretative production and writing proficiency” and we can integrate semiotic perspective with didactics.