İdealizmin ötesinde yeni bir schelling imgesi

Abstract

Schelling, genel olarak Alman idealist geleneğinin içerisinde Fichte ile Hegel arasında bir geçiş filozofu olarak ele alınmaktadır. Bu nitelendirmede çoğunlukla Schelling’in erken dönem düşüncesinin merkeze alınması, bunun bir sonucu olarak geçiş dönemi ve geç dönem felsefesinin göz ardı edilmesi belirleyici olmaktadır. Ancak son dönemde filozofun geçiş dönemi ve geç dönem düşüncesinin zenginliği keşfedilmeye başlanmış ve karşımıza yeni bir Schelling imgesi çıkmıştır. Bu makalede bu yeni imge paralelinde Schelling idealizminin ötesine taşınacak ve bu ötelemenin nedenleri üzerinde durulacaktır.

It is generally accepted that Schelling is a transitional figure in German idealism between Fichte and Hegel. In this description the determinant is only to being focused on Schelling’s early philosophical period and as a result of this, not to being taken into account of his transitional and later philosophy. Today it is started to being discovered profound of Schelling’s transitional and later philosophy and so we are faced with a new Schelling image. To the analogy of this new image, in this article Schelling will be moved to beyond of idealism and it will be discussed why Schelling is not an idealist.