Yüzdeki gizem: Karşılaşmalar, emosyonlar ve ifadeler

Abstract

Yüzler duygulanışları ne ölçüde ifade eder? Yüzlerdeki ifadeler duyguları ne ölçüde doğru temsil eder? Yüze bakarak bir bedende ne olup bittiğini saptamak ne ölçüde olanaklıdır? Bu ve benzeri sorular özellikle son elli yılda felsefe, psikoloji ve nöroloji gibi farklı disiplinleri bir arada düşünmeye zorluyor. Felsefe konuya 'uzak bir genellikten' yaklaşıyor gibi görünmekle birlikte, konunun ayrıntılarına 'spesifik bir yakınlıktan' yaklaşan diğer iki disiplinle anlamlı bir tartışma sürdürme olanağına sahip. Bu çalışma sözü edilen olanağı Spinozacı bir perspektiften araştırma amacındadır.

To what extent faces are indicators of the emotions? Besides, to what extent do they truly represent our emotions? How rigorously can we predict what has really been taking place in a body just by monitoring one's face? The questions of this kind have forced such diverse disciplines as philosophy, psychology and neurology to meditate in collaboration with the each other. Though philosophy seems to approach those questions from a 'wider scope', it still has evidently a promising potential to maintain a meaningful conversation with the latter two disciplines that adapts more a 'specific focus'. This piece of work aims to disclose this possibility from a Spinozistic perspective.