İsrail güvenlik politikasını şekillendiren anlayışa dair temel bir tanımlayıcı: Tevrat’a göre düşman kavramı

Abstract

Bu çalışma Tevrat’ı Yahudi düşünce, kavrama ve kavram oluşturma mekanizmasının merkezinde kabul ederek, Yahudiler için düşmanın kim ve neden düşman olduğunu tanımlamayı amaçlamaktadır. Bu yapılırken kullanılan yöntem, Tevrat’ın tahlili üzerinden başta güvenlik olmak üzere yaşamsal politikalar oluşturulurken temel alınan düşmanın konumunu belirlenmeyi esas almaktadır. Buradan da düşmanla ilgili dini açıdan oluşturulan kriterlerin siyasi politikalara güçlü zemin teşkil edebilme potansiyeli ortaya konmaya çalışılmaktadır. Böylece İsrail’in güvenlik denklemine ilişkin olarak yapılacak projeksiyonlarda ve analizlerde kullanılmak üzere tanımlayıcı bir referans noktası oluşturulması hedeflenmektedir. Analiz çerçevesi, uluslar arası ilişkiler literatürü bağlamında tanımlı düşman kavramı üzerine oturtulmuştur.

This study accepts that Tanakh is in the center of Jewish thought, comprehension and concept formation mechanism and aims at describing who is the enemy of Jews and why. By doing so, the method used is based on determining, through analysing Tanakh, the position of enemy which is taken into consideration during making vital decision, primarily security-related ones. At next step, it is tried to reveal the criteria, which were religiously created about enemy, could have a strong potential for forming political decision making, specifically security-related ones. Thus, a descriptive reference point to be used in any projection and analysis regarding Israel's security equation is targeted. The analysis frame has been placed onto the concept of enemy which is defined in context of international relations literature.