İlköğretim öğrencilerinin problem çözme becerilerini yordayan değişkenlerin incelenmesi

Abstract

Araştırmanın amacı, ilköğretim beşinci, altıncı ve yedinci sınıfa devam eden öğrencilerin problem çözme becerileri, öz yeterlik algıları ve başarı güdüleri arasındaki ilişkiyi ve ilköğretim beşinci, altıncı ve yedinci sınıfa devam eden öğrencilerin problem çözme becerileri, öz yeterlik algıları ve başarı güdülerinin yaş, cinsiyet, sınıf düzeyi, kardeş sayısı, anaokulu eğitimi, anne baba eğitim düzeyi, okuduğu okul türü gibi değişkenlere göre anlamlı düzeyde farklılıklar gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırma İlişkisel Tarama vii Modelinde tasarlanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki korelasyon testi, Kruskal-Wallis Testi, Mann Whitney-U Testi, Regresyon Analizi gibi istatistiksel yöntemlerle ölçülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim öğretim yılında, Bursa ilinde, beşinci, altıncı ve yedinci sınıfta öğrenim görmekte olan 228 devlet okulu ve özel okul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri "Kişisel Bilgi Formu", "Problem Çözme Ölçeği", "Çocuklar İçin Öz Yeterlik Ölçeği" ve "Başarı Güdüsü Ölçeği" ile toplanmıştır. Toplanan verilerin analizinde SPSS programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre öğrencilerin problem çözme becerileri ile başarı güdüsü ve öz yeterlik düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmaktadır. Başarı güdüsü ve öz yeterlik problem çözme becerisinin önemli birer yordayıcısıdır. Yaş değişkeni çocuklarda öz yeterlik ve başarı güdüsünü etkilemekte fakat problem çözme becerileri yaşa göre değişiklik göstermemektedir. Cinsiyet değişkeninin ise sadece öğrencilerin başarı güdüsünü etkilediği görülmüştür. Öğrencilerin anaokulu eğitimi alıp almama durumlarına göre öz yeterliklerinin ve başarı güdülerinin farklılık gösterdiği, problem çözme becerilerinin ise anaokulu eğitimi alıp almamalarına göre değişiklik göstermediği saptanmıştır. Anne baba eğitim düzeyi ise öğrencilerin sadece öz yeterlik algılarını etkilemektedir. Kardeş sayısı, okul türü ve sınıf düzeyinin her üç ölçek tipinde de etkisi bulunmamaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular ilgili literatür ile yorumlanmış; gelecekte yapılacak çalışmalara, faydalanmak isteyen ebeveyn ve öğretmenlere ışık tutması amacıyla öneriler geliştirilmiştir.

The aim of this research is to explore the relation between problem solving skills, self-efficiacy perception and achievement motivation and whether or not primary school fifth, sixth and seventh class students’ problem solving skills show differences at the meaningful level according to variables such as age, sex, class degree, number of siblings, preschool education, level of their parents’ education, type of school. The research is designed according to Correlational Survey Model. The relationship between variables was measured ix by statistical methods such as correlation test, Kruskal-Wallis Test, Mann Whitney-U Test, Regression Analysis. In the 2018-2019 academic year, the study group of the research was in 5th, 6th, 7th in Bursa. It consists of 228 public and private school students. Data of the research is gathered with “Personal Information Form”, “Problem Solving Scale”, “Self-Efficiacy Scale for Students” and “Achievement Motivation Scale”. In the analysis of data, SPSS program is used. According to the findings of the research, there is a positive relationship between students problem solving skills and achievement motivation, but problem solving skills do not change according to age. Motivation of success and self-efficacy are important predictors of problem solving skills. It was observed that the grade level did not affect the self-efficacy level, achievement motivation and problem solving skills of the primary school students, whereas gender variable only affected the achievement motivation of the students. It was found that the self-efficacy and motivation of success of the students differed according to whether or not they took kindergarten education or not. On the other hand, parents’ education level affects only students’ perceptions of self-efficacy. The number of siblings and school type has no effect on all three types of scales.