Epilepsili hastalarda anne-baba tutumunun benlik saygısı ve yaşam kalitesine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Çalışma, epilepsili hastalarda anne-baba tutumunun benlik saygısı ve yaşam kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Analitik nitelikteki araştırmanın evrenini bir üniversite hastanesinin nöroloji polikliniğine başvuran 100 epilepsili hasta ve yakını, örneklemini bu bireyler arasından çalışmayı kabul eden 87 epilepsili hasta ve yakını oluşturmuştur.Çalışmada, genel bilgi formları, Anne-Baba Tutum Ölçeği, Coopersmıth Özsaygı Ölçeği, Yaşam kalitesi ölçeği(SF-36) kullanılmıştır. Verilen değerlendirilmesinde, yüzdelikler, ortalamalar, Pearson korelasyon testi, One-way Annova testi ve t testi kullanılmıştır. Yaş ortalaması 25.28±5.48 olan olguların %62.1'i kadındır. Olguların ortalama epilepsi tanı süresi ortalama 13.37±8.57 yıl, tedavi süresi 11.45±8.10 yıldır. Anne babaların, anne-baba tutum ölçeğinden aldıkları en yüksek puanın otoriter tutum alt boyutundan(4.20±0.75), en düşük puanın demokratik tutum alt boyutundan (2.02±0.60) aldıkları saptanmıştır. Olguların benlik saygısı ölçeği toplam puanının ortalama 58.80±25.90 ve %17.2'sinin benlik saygısının düşük seviyede olduğu belirlenmiştir. Olguların yaşam kalitesi ölçeği alt boyutlarından aldıkları en düşük puanın genel sağlık algısı alt boyutundan, en yüksek puanın fiziksel fonksiyon alt boyutundan aldığı; fiziksel boyut puanının 71.91±17.78, mental boyut puanının 61.11±10.87 ve ölçek toplam puanının 66.51±13.09 olduğu saptanmıştır. Olguların epilepsi tanı süresinin, tedavi süresi, başka bir kronik hastalık varlığı, son bir yılda geçirilen nöbet sayısının, annenin öğrenim durumu, babanın öğrenim durumu, babanın mesleğinin anne babanın tutumunu etkilediği saptanmıştır(p<0.05). Anne baba tutumunun hastaların yaşam kalitesini etkilemeği(p<0.05), ancak benlik saygısını etkilemediği saptanmıştır (p>0.05). Epilepsili hastalarda, tanı konulduktan sonra tedavi ve bakım sürecine anne babanın da dahil edilmesi, anne babaya danışmanlık yapılması, gerekirse hem çocuğa hem de anne babaya psikolojik destek sağlanması önerilmiştir.

This experimental study aimed to determine to the effect of parental attitude on self-respect and quality of life in epileptic patients.The population of the universe of analytical researchstudy comprised100 patients with epilepsy and their relatives who applied to the neurology outpatient clinic of a university hospital, the sample of this study consisted of 87 patients with epilepsy and their relatives who accepted to work among these individuals.In the study, general information forms, Parent Attitude Scale, Coopersmith Self-Respect Scale, Quality of Life Scale (SF-36) were used.Percentages, means, Pearson correlation test, One-way Anova test and t test were used in the evaluation of the data.The mean age of the patients was 25.28 ± 5.48 and 62.1% were female.The mean duration of epilepsy diagnosis was 13.37 ± 8.57 years and the mean duration of treatment was 11.45 ± 8.10 years.It was found that the highest score of the parents was obtained from the authoritarian attitude subscale (4.20 ± 0.75) and the lowest score was obtained from the democratic attitude subscale (2.02 ± 0.60).The mean score of the self-respect scale was 58.80 ± 25.90 and 17.2% of the patients had low self-respect.It was found that the lowest score obtained from the quality of life subscale of the subjects was taken from the general health perception subscale and the highest score from the physical function subscale; physical dimension score was 71.91 ± 17.78, mental dimension score was 61.11 ± 10.87 and total score of the scale was 66.51 ± 13.09.The duration of epilepsy diagnosis, duration of treatment, the presence of another chronic disease, the number of seizures in the last year, the educational status of the mother, the educational status of the father, and the profession of the father affected the attitude of the mother- father(p<0.05).It was found that parental attitude affected the quality of life of the patients (p <0.05), but did not affect self-respect(p>0.05).In patients with epilepsy, it was suggested that parents should be included in the treatment and care process after diagnosis, counseling should be provided to the parents and psychological support should be provided to both the child and parents if necessary.