Algılanan liderlik tarzının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinin incelenmesine yönelik ampirik bir çalışma

Abstract

Bu çalışma, yöneticilerin “işe yönelik-kişiye yönelik” liderlik yönelimlerinin, Meyer ve Allen’in ileri sürdüğü örgütsel bağlılığın üç boyutu üzerindeki etkisini incelemeye yöneliktir. Bu amaçla, bir kamu örgütünde ampirik bir çalışma yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, araştırma biriminde yer alan yöneticilerin çoğunlukla “işe yönelik” liderlik yönelimine sahip oldukları ve liderlik tarzı üzerinde yaşın, eğitim düzeyinin ve kıdem durumunun etkili olmadığı saptanmıştır. Astların örgütsel bağlılıklarının genel olarak yüksek sayılabilecek bir düzeyde olduğu görülmüştür. “İşe yönelik-kişiye yönelik” liderlik tarzı boyutlarından, “kişiye yönelik” liderlik tarzının örgütsel bağlılık boyutları üzerinde etkisinin olmadığı anlaşılmıştır. Buna karşın “işe yönelik” liderlik tarzının, astların duygusal ve normatif örgütsel bağlılıkları üzerinde düşük düzeyde ve pozitif bir etkisinin olduğu, devamlılık bağlılığı üzerinde ise etkisinin olmadığı saptanmıştır.

This study investigates the effects of managers’ job centered-employee centered leadership orientations on three components of the organizational commitment proposed by Meyer and Allen. The analysis is based on an empirical study on a public organization. According to the results obtained, most of the managers in the organization have a tendency towards job-centered leadership style and age, education level, and seniority do not have significant effects on the leadership style. Subordinates are found to have high level of organizational commitment. When compared with job-centered leadership style, employee-centered leadership style does not have a substantial effect on the dimensions of organizational commitment. On the other hand, job-centered leadership style has a small positive effect on subordinates’ emotional and normative organizational commitment, but has not a considerable effect on continuance commitment.