İçel ilinde görev yapan hekimlerin çalışma yaşamlarına ilişkin bir inceleme

Abstract

Bu kesitsel çalışmanın amacı; hekimlerin çalışma yaşamına ilişkin özelliklerinin incelenmesiydi. Çalışma grubunu İçel’de çalışan 1230 hekimin 640’ı oluşturuyordu. Çalışma, Eylül-Kasım 2000 ayları arasında yürütüldü. İstatistiksel analizlerde ki-kare önemlilik testleri kullanıldı. Hekimlerin 470'i (%73.4) erkek, 170'i (%26.6) kadındı. Pratisyen hekimlerin %24.7’sinin, uzman hekimlerin %86.2’sinin özel muayenehanesi vardı (p=0.000). Pratisyen hekimlerin %14.9’u, uzman hekimlerin %7.9’u özel bir tıp merkezine ya da özel bir polikliniğe hissedardı (p=0.022). Pratisyen hekimle rin %23.3’ünün, uzman hekimlerin %21.6’sının bir işyeri ile işyeri hekimliği anlaşması vardı. En çok idari görev alan hekim grubu pratisyen hekimlerdi. Hekimlerin %37.3'ü üst birimler ile sorunları olduğunu, %53.1'i ise halk ile iletişimin iyi olmadığını belirtmekteydi. Çalışmamızda iş yaşamına ilişkin sorunların, en çok pratisyen hekimleri etkilediği belirlenmiştir. Çalışma yaşamına ilişkin sorunların azalması için, hekimlerin statülerinin ve çalışma koşullarının daha standart hale getirilmesi, ücret ve özlük haklarının iyileştirilmesi gerektiğine inanıyoruz.

The objective of this cross-sectional study was to evaluate the professional conditions of physicians. The study groups were constituted of 640 of 1230 physicians working in Içel Province. This study was conducted in between September-November 2000. Chi-square test was used in the statistical analysis. 470 (73.4%) of the physician were male; and 170 (26.6%) were female. The number of physician having private offices were 24.7% among the practitioners, while the same ratio was 86.2% among the specialists (p=0.000). 14.9% of the practitioners and 7.9% of the specialists were shareholders for a private patient clinic. 23.3% of the practitioners and 21.6% of the specialists had a position of occupational physician. Within the practitioners group more physician hold an administrative position compared to the other physician groups. 37.3% of the physician had problems with their superiors, while 53.1% had problems with public communication. Our study has revealed that the adverse aspects of the professional life affected mostly the practitioners. We believe that to decrease the number of problems encountered, the working status and conditions of the physicians should be standardized, and payment and personel-rights should be improved.