Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/18788
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.date.accessioned2021-04-02T06:59:27Z-
dc.date.available2021-04-02T06:59:27Z-
dc.date.issued2010-08-05-
dc.identifier.citationKaplan, T. vd. (2010). "Subdural ampiyemlerin 20 yıllık retrospektif analizi" Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 36(2),61-63..tr_TR
dc.identifier.issn1300-414X-
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/420942-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/18788-
dc.description.abstractİntrakranial subdural ampiyem potansiyel yıkıcı komplikasyonlarla giden bir nöroşirürji acilidir. Erken tanı, erken cerrahi ve uygun antibiyotik tedavisi mortaliteyi azaltır. Bu makalede 1990-2009 yılları arasında opere edilen 31 hasta retrospektif olarak incelenmiş ve klinik prezentasyon, etyolojik faktörler ve tedavi stratejileri açısından karşılaştırılmıştır. En sık etken Stafilococcus aureus idi. En sık başvuru şikayeti ateşti ve tanı tüm olgularda konrastlı kranial BT ile konuldu. En sık yerleşim yeri frontal konveksite idi. Kraniotomi 24 olguya, sadece burr-hole 4 olguya, hem burr-hole hem kraniotomi 3 olguya uygulandı. Ortalama takip süresi 20 (±23.25) ay idi. 4 hastada rekürrens izlendi. Agresif tedaviye rağmen mortalite ve morbiditenin hala yüksek olduğu akıldan çıkarılmamalıdır. Kraniotomi ile ampiyem boşaltılması önerdiğimiz tedavi şeklidir.tr_TR
dc.description.abstractIntracranial subdural empyema is a neurosurgical emergency with potentially devastating complications. Early diagnosis, early surgery and appropriate antibiotic treatment decreases the mortality. In this article, 31 patients have been examined retrospectively and compared by clinical presentation, ethiologic factors and treatment strategies. The most frequent ethiological agent was Staphilococcus aureus. Fever was the most common clinical presentation and cranial CT with contrast enhancement was used for diagnosis in all patients. In 24 cases craniotomy was performed while burr hole evacuation was performed in 4 cases. Both burr hole and craniotomy were performed at 3 cases. The mean follow up time was 20 (±23.25) months and recurrens was detected in 4 cases. Early diagnosis and quick surgery affects the prognosis significantly. Despite the aggressive treatment it has to be kept in mind that mortality and morbidity is still too high. Excretion of the empyema by craniotomy is the procedure that we suggest.en_US
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rightsAtıf 4.0 Uluslararasıtr_TR
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectCerrahi tedavitr_TR
dc.subjectSurgical treatmenten_US
dc.subjectBurr holeen_US
dc.subjectKraniotomitr_TR
dc.subjectSubdural ampiyemtr_TR
dc.subjectBurr holetr_TR
dc.subjectCraniotomyen_US
dc.subjectSubdural empyemaen_US
dc.titleSubdural ampiyemlerin 20 yıllık retrospektif analizitr_TR
dc.title.alternative20-years retrospective analysis of subdural empyemasen_US
dc.typeArticleen_US
dc.typeAraştırma makalesitr_TR
dc.relation.publicationcategoryMakale - Uluslararası Hakemli Dergitr_TR
dc.contributor.departmentUludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroşirurji Anabilim Dalı.tr_TR
dc.identifier.startpage61tr_TR
dc.identifier.endpage63tr_TR
dc.identifier.volume36tr_TR
dc.identifier.issue2tr_TR
dc.relation.journalUludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Uludag University Medical Facultytr_TR
dc.contributor.buuauthorKaplan, Tolga-
dc.contributor.buuauthorKuytu, Turgut-
dc.contributor.buuauthorTaşkapalıoğlu, Mevlüt Özgür-
dc.contributor.buuauthorKocaeli, Hasan-
dc.contributor.buuauthorKorfalı, Ender-
dc.contributor.buuauthorBekar, Ahmet-
Appears in Collections:2010 Cilt 36 Sayı 2

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
36_2_4.pdf325.25 kBAdobe PDFThumbnail
View/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons