Bu öğeden alıntı yapmak, öğeye bağlanmak için bu tanımlayıcıyı kullanınız: http://hdl.handle.net/11452/18788
Başlık: Subdural ampiyemlerin 20 yıllık retrospektif analizi
Diğer Başlıklar: 20-years retrospective analysis of subdural empyemas
Yazarlar: Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroşirurji Anabilim Dalı.
Kaplan, Tolga
Kuytu, Turgut
Taşkapalıoğlu, Mevlüt Özgür
Kocaeli, Hasan
Korfalı, Ender
Bekar, Ahmet
Anahtar kelimeler: Cerrahi tedavi
Surgical treatment
Burr hole
Kraniotomi
Subdural ampiyem
Burr hole
Craniotomy
Subdural empyema
Yayın Tarihi: 5-Ağu-2010
Yayıncı: Uludağ Üniversitesi
Atıf: Kaplan, T. vd. (2010). "Subdural ampiyemlerin 20 yıllık retrospektif analizi" Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 36(2),61-63..
Özet: İntrakranial subdural ampiyem potansiyel yıkıcı komplikasyonlarla giden bir nöroşirürji acilidir. Erken tanı, erken cerrahi ve uygun antibiyotik tedavisi mortaliteyi azaltır. Bu makalede 1990-2009 yılları arasında opere edilen 31 hasta retrospektif olarak incelenmiş ve klinik prezentasyon, etyolojik faktörler ve tedavi stratejileri açısından karşılaştırılmıştır. En sık etken Stafilococcus aureus idi. En sık başvuru şikayeti ateşti ve tanı tüm olgularda konrastlı kranial BT ile konuldu. En sık yerleşim yeri frontal konveksite idi. Kraniotomi 24 olguya, sadece burr-hole 4 olguya, hem burr-hole hem kraniotomi 3 olguya uygulandı. Ortalama takip süresi 20 (±23.25) ay idi. 4 hastada rekürrens izlendi. Agresif tedaviye rağmen mortalite ve morbiditenin hala yüksek olduğu akıldan çıkarılmamalıdır. Kraniotomi ile ampiyem boşaltılması önerdiğimiz tedavi şeklidir.
Intracranial subdural empyema is a neurosurgical emergency with potentially devastating complications. Early diagnosis, early surgery and appropriate antibiotic treatment decreases the mortality. In this article, 31 patients have been examined retrospectively and compared by clinical presentation, ethiologic factors and treatment strategies. The most frequent ethiological agent was Staphilococcus aureus. Fever was the most common clinical presentation and cranial CT with contrast enhancement was used for diagnosis in all patients. In 24 cases craniotomy was performed while burr hole evacuation was performed in 4 cases. Both burr hole and craniotomy were performed at 3 cases. The mean follow up time was 20 (±23.25) months and recurrens was detected in 4 cases. Early diagnosis and quick surgery affects the prognosis significantly. Despite the aggressive treatment it has to be kept in mind that mortality and morbidity is still too high. Excretion of the empyema by craniotomy is the procedure that we suggest.
URI: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/420942
http://hdl.handle.net/11452/18788
ISSN: 1300-414X
Koleksiyonlarda Görünür:2010 Cilt 36 Sayı 2

Bu öğenin dosyaları:
Dosya Açıklama BoyutBiçim 
36_2_4.pdf325.25 kBAdobe PDFKüçük resim
Göster/Aç


Bu öğe kapsamında lisanslı Creative Commons License Creative Commons