Müzik eğitiminin 10-13 yaş grubu hafif düzey zihinsel engelli öğrencilerin sosyalleşme düzeylerine etkisi

Abstract

Müziğin insan üzerindeki olumlu etkisi yapılan araştırmalarla kanıtlanmıştır. Eski çağlardan beri tedavi aracı olarak kullanılan müzik, çeşitli problem davranışlar sergileyen zihinsel engelli bireylerin sosyalleşme sürecinde de faydalı bir eğitim aracı olarak görülmektedir. Grupla yapılan müzik etkinlikleri aracılığıyla bireyler birbirleriyle iletişim kurmakta, ilgi duydukları müziksel etkinliklere katılım sağlamakta, beğeni durumlarını çeşitli şekillerde belli etmekte, performans sergileme yoluyla başarma duygusunu yaşayabilmektedirler. Müzik eğitiminin zihinsel engelli öğrencilerin sosyalleşme sürecinde etkili bir yöntem olabileceği hipotezinin geçerliliğini sınamak amacıyla Bursa ilindeki bir özel eğitim okulunda öğrenim gören, 21 'i deney, 13'ü kontrol grubunda değerlendirilen 34 öğrenci örnekleme alınmıştır, Deney grubuna 10 hafta süre ile planlı müzik eğitimi verilmiş, kontrol grubu ise herhangi bir müzik etkinliğine dahil edilmemiştir, Gruplara öntest ve sontest olarak, Yukay Yüksel'in (2009) Türkçeye uyarlamış olduğu, Merreli'in (1993) Okul Sosyal Davranışlar Ölçeği uygulanmıştır, Çalışmanın sonucunda, uygulanan müzik eğitiminin hafif düzeydeki zihinsel engelli öğrencilerin sosyal yeterlilik düzeylerinde değişiklik oluşturmadığı ancak olumsuz sosyal davranışlarının azalmasında etkili olduğu bulgusuna ulaşılmıştır,

The positive effect of music on humans has been proven in research. Music which has been used akin to therapy since ancient times and it is seen as a useful training vehicle in the socialization process of mentally disabled individuals exhibiting various problem behaviours. Through the music events organized by the group, the individuals communicate with each other, participate in the music events they are interested in, show their inclination in various forms and experience a sense of accomplishment through performance. In order to examine the validity of the hypothesis that music education could be an effective method in the socialization process of the students with mentally disabilities, 21 students of 34 total students were an experimental group and 13 students were sampled in a control group who are educated in a special education school in Bursa. The experimental group performed music work for 10 weeks and the control group was not included in any ımısic activity. The school social behaviour scale of Merreli (1 993) which translated into Turkish by Yukay Yüksel (2009) was applied to the groups as pre-posttest. As a result of study, it was found that the applied ımısic education did not change the social competence levels of mentally disabled students but it was effective in reducing negative social behaviours.