Bu öğeden alıntı yapmak, öğeye bağlanmak için bu tanımlayıcıyı kullanınız:
http://hdl.handle.net/11452/20618
Başlık: | İhracat için üretim bölgeleri |
Yazarlar: | Uludağ Üniversitesi/İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi. Akat, Ömer |
Anahtar kelimeler: | İhracat Hindistan Güney Tayvan Kaçakçılık tehlikesi Doğu Asya |
Yayın Tarihi: | 1983 |
Yayıncı: | Uludağ Üniversitesi |
Atıf: | Akat, Ö. çev. (1983). ''İhracat için üretim bölgeleri''. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 205-208. |
Özet: | İhracat için üretim bölgeleri, ihracatlarına ve ihracatçılarına en fazla yardımı sağlamak üzere, değişiklik ere kolayca uyabilecek ekonomik politikaları izleyen, birçok ufak ülkelerde dikkatleri çekecek kadar başarılı olmuştur. Genellikle, bu bölgelerdeki mevcut şartların bulundukları ülkedeki şartlardan pek fazla farkı yoktur. İhracat için gerekli hammaddelerin ithalatı serbestçe yapılır, yatırım malları lisansa tabi değildir ve sermaye ile karların yurtdışına transferi daha fazladır. En önemli fark; bürokrasi ile ilgili işlemlerin en az olması ve bu bölgeler üzerindeki yatırım kararlarının hükümet tarafından daha çabuk alınmasıdır öyleyse, bu bölgelerin muhtemel avantaj ve dezavantajları nelerdir? Adı geçen bölgelerin başarılı veya başarısız olmasına sebep olan belli başlı teorik ve idari nedenler nelerdir? |
Açıklama: | Orijinal eserin künyesi: "Export Processing Zones: Gains at the Margin '', Economic and Political Weekly, A Sameeksha Trust Publication. Bombay, November 20, 1971, Vol. VI, No. 47, p. 2345-2347. |
URI: | http://hdl.handle.net/11452/20618 |
Koleksiyonlarda Görünür: | 1983 Cilt 4 Sayı 2 |
Bu öğenin dosyaları:
Dosya | Açıklama | Boyut | Biçim | |
---|---|---|---|---|
4_2_17.pdf | 1.11 MB | Adobe PDF | Göster/Aç |
Bu öğe kapsamında lisanslı Creative Commons License