Ön çapraz bağı kopuk olan hastalar ile ön çapraz bağ kopukluğu cerrahi onarım ile tedavi edilen hastaların propriyoseptif duyu ve fonksiyonlarının karşılaştırılması

Abstract

ÖÇB (ön çapraz bağ) yeniden onarım cerrahisiyle, propriyoseptif duyu ve fonksiyonlardaki elde edilen geri kazanımın, cerrahi onarım uygulanmayan duruma göre daha iyi olduğunu gözlemlemiştik. Bu hipotez ile planladığımız çalışmamızda, ÖÇB'si kopuk olan ve bu hastalığın doğal seyrinde olan hastalar ile ÖÇB kopukluğu nedeniyle cerrahi tedavi olmuş hastaların propriyoseptif duyu ve fonksiyonlarını karşılaştırdık.ÖÇB'si kopuk olan grup, yaralanma sonrası ortalama 12,3 ay (6-20) geçmiş ve yaş ortalamaları 26,9 yıl (17-37) olan 20 erkek hastadan oluşturuldu. ÖÇB yeniden onarım cerrahisi uygulanan grup, cerrahi onarımın üzerinden ortalama 10,6 ay (6-18) geçmiş ve yaş ortalaması 26,6 yıl (18-36) olan 20 erkek hastadan oluşturuldu. Hasta gruplarıyla benzer yaşam tarzına sahip, yaş ortalaması 29,6 yıl (26-33) olan sağlıklı 10 erkek gönüllüden kontrol grubu oluşturuldu.Gruplara 20° ve 45° açılarda, pasif ve aktif EPH (eklem pozisyon hissi) testi; 20° ve 45° açılarda, fleksiyon ve ekstansiyon yönlerinde PHBA (pasif hareketin başlangıcını algılama) testi uygulandı. Testler, hasta gruplarının sadece etkilenen dizlerinde (ÖÇB'si kopuk ya da ÖÇB yeniden onarım cerrahisi uygulanmış), kontrol grubunda ise gönüllülerin her iki dizine de (sağ ve sol) uygulandı.Çalışmamızın sonucunda; ÖÇB yeniden onarım cerrahisi uygulanan hastaların, ÖÇB'si kopuk olan hastalara göre daha iyi propriyoseptif duyu ve fonksiyona sahip olduklarını tespit ettik. Yeniden onarım cerrahisiyle propriyoseptif duyularda gözlenen düzelme, dizin özellikle düşük fleksiyon açı değerlerinde belirgin olmaktadır. ÖÇB kopması ve yeniden onarım cerrahisi sonrası, mevcut test tekniklerinin uygulanmasıyla gözlenen propriyoseptif duyulardaki değişikliklerin, klinik olarak anlamı tam olarak bilinmemektedir. Gelecekte fonksiyonel aktivite sırasında uygulanan ve dinamik ölçümlere olanak verebilecek yeni test tekniklerinin geliştirilmesiyle, propriyoseptif duyu değerlendirilmelerinin daha doğru yapılabileceğini düşünüyoruz.

We observed that recovery of proprioceptive sensation and functions are better following the reconstructive surgery of the ACL (anterior cruciate ligament) than the non reconstructed situation. In our study which we planed in order to test this hypothesis, we compared the proprioceptive sensation and functions of the cases whose ACL was torn and who were following the natural course of the disease and cases who were treated surgically.ACL torn group is composed of 20 male patients whose mean injury time is 12,3 months (6-20) and mean age is 26,9 years (17-37). ACL reconstructed group is composed of 20 male patients whose mean injury time is 10,6 months (6-18) and mean age is 29,6 years (18-36).Control group is composed of 10 healthy male volunteers who have the same life style with the patient groups and whose mean age is 29,6 years (26-33).Active and passive JPS (joint position sense) test at 20° and 45° angles and TDPM (threshold to detection of passive motion) test at 20° and 45° angles in the direction of flexion-extension were performed to the groups. These tests were performed on the effected knees (torn ACL or reconstructed ACL) of the patient groups and bilateral knee (left and right) of the volunteer control group.As a result of our stud, we determined that ACL reconstucted group had better recovery of proprioceptive sensation and functions than the ACL torn group. Recovery of proprioceptive sensation with reconstruction of ACL is more prominent especially in lower flexion angels. Clinical meanings of proprioceptive sensation changes which are obtained with the use of present test techniques after ACL rupture and reconstruction are not known clearly. In the future we think that assessment of proprioceptive sensation will be more accurate by developing new test techniques which can be performed during functional activity and which give opportunity to the dynamic measurement.