Edinsel maküla hastalıklarının tanı ve takibinde perimetrik ve elektrofizyolojik testlerin karşılaştırılması

Abstract

AMAÇ : Diabetik maküla ödemlerinde elektroretinografik, perimetrik ve tomografik sonuçları değerlendirmek. GEREÇ YÖNTEM : Klinik anlamlı maküla ödemi tespit edilen 15 diabetik hastanın 28 gözü ve 41 gönüllü kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Rutin oftalmolojik muayene yapılarak görme keskinlikleri ölçüldü. Hastaların tümüne OKT, FFA, MfERG, PERG incelemesi ve görme alanı testi yapıldı. BULGULAR: Diabet sürelerinin ortalaması 11,71 yıl (±6,37SD) görme keskinliklerinin ortalaması 0,38 logMAR (±0,29 SD) olarak bulundu. FFA’ larda makülada iskemi saptanmadı. OKT’de en fazla sünger benzeri şişme tipinde ödem bulunmaktaydı 12(%42,85). Diabetiklerde maküla kalınlığı 440,714 µ (±204,437SD), kontrol grubunda 187,64 µ (±21,96SD), diabetiklerde P1 amplitüdü 25,27 nV/deg (±13,87SD), kontrol grubunda 60,16 nV/deg² (±22,75SD), diabetiklerde N1 amplitüdü 0,18µV(±0,14SD), kontrol grubunda 0,38µV (±0,18SD), diabetiklerde P50 amplitüdleri 6,084µV (±4,38SD), kontrol grubunda 9,848 µV (±4,47SD), diabetiklerde N95 amplitüdleri 7,057µV (±4,45SD), kontrol grubunda 11,926 µV (±4,57SD) olarak hesaplandı. MD değerlerinin ortalaması diabetiklerde -12,78 (±5,52SD), PSD değerlerinin ortalaması 7,42 (±2,46SD) bulundu. TARTIŞMA ve SONUÇ: Diabetik maküla ödemlerinde maküla kalınlığı, P1 amplitüdü ve MD değerleri klinik durum takibinde görme keskinliğinin yanında retinanın işlevsel göstergesi olarak kullanılabilir. N95 ve P50 amplitüdleri farklı ödem tiplerinde özellikle etkilenmektedir. Diabetik maküla ödeminde erken tanı, fizyolojik durumun gösterilmesi, retinanın görsel kapasitesinin saptanması ve tedaviye yanıtının değerlendirilmesi için OKT, ERG ve görme alanı testleri kliniğe yardımcı testlerdir.

PURPOSE : To evaluate the electroretinographic, perimetric and tomographic results of diabetic macular edema. MATERİAL METHOD : 28 eyes of 15 diabetic patients with clinically significant macular edema and 41 volunter as control group is included in the study. Routine ophtalmologic examination including visual acuity measurement is done. OCT, FFA, MfERG, PERG observation and visual field test were made to all patients. FİNDİNGS : The avarage duration of diabetes were fond to be 11,7 years (±6,37SD) and mean visual acuity were 0,38 logMAR (±0,29 SD). Macular ischemia was not found in FFA. Sponge like edema was most prominent in OCT. The central macular thickness 440,714 µ (±204,437SD) in diabetics, 187,64 µ (±21,96SD) in control group, P1 amplitude 25,27 nV/deg (±13,87SD) in diabetics, 60,16 nV/deg² (±22,75SD) in control group, N1 amplitude 0,18µV(±0,14SD) in diabetics, 0,38µV (±0,18SD) in control group, P50 amplitude 6,084µV (±4,38SD) in diabetics, 9,848 µV (±4,47SD) in control group, N95 amplitude 7,057µV (±4,45SD) in diabetics, 11,926 µV (±4,57SD) in control group. In diabetics ,mean MD and PSD values were fond to be -12,78 (±5,52SD) and 7,42 (±2,46SD) respectively. DİSCUSSİON and CONCLUSİON: In diabetic macular edema, macular thickness, P1 amplitude and MD values with visual acuity can be used as retinal fonctional tests in clinical followup patients. In diabetic macular edema OCT, ERG and visual field tests an be useful in early diagnosis,sipn of physiologic position and retinal visual capacity determination and evoluotion of treatment response.