Atatürk dönemi çocuk politikası

Abstract

Sonu gelmek bilmeyen savaşların, hastalıkların ve sosyal problemlerin olduğu tüm ülkelerde olduğu gibi Türkiye Cumhuriyeti’nde de çocuğun ihtiyaçları ile ilgili sorunlar mevcuttu. Ancak Türkiye’nin farkı, bu sorunlara hangi yaklaşımlar gözeterek nasıl çözmeye çalıştığı olmuştur. 23 Nisan 1920 tarihinde açılan Türkiye Büyük Millet Meclisi’ndeki çalışmalarda Devlet için çok önemli konular çözüme kavuşturulmaya çalışılmıştı. Burada Türkiye’nin en önemli kaynaklarından birinin de çocuklar olduğu anlaşıldı. Bundan dolayı Gazi Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde 1938 yılına kadar “Çocuk” için; sağlık, sosyal, ekonomi ve eğitim gibi alanlarda çok ciddi politik atılımlar yapılmıştır. Bu atılımlar çocuğun birey olarak farkındalığının artmasıyla beraber bir güç olarak ülkeye istikbalde faydası ve nüfus olarak katkısı için yapılmıştır. Ayrıca çocuğun geleceğin vatandaşı olarak toplumsal konularda bilinçlendirilmesi, sağlık ve eğitimin iyileştirilmesine yönelik çalışmalar yapılmıştır. Sorunlar saptanıp çözüm yolları konusunda çok çeşitli eleştiriler yapılmış ve ilerleme sağlanmıştır. Yapılan çalışmaların resmi sonuçları kamuoyunda yer almış ve çocuk gün geçtikçe korunması ve kazanılması gereken bir değer olarak görülmüştür. Ayrım yapılmadan ülkedeki bütün çocukları kapsayarak yeni rejimin istikbalini sağlayacak gürbüz, ruhen ve fiziken güçlü ve kuvvetli, ahlaklı, çalışkan, meslek sahibi bireyler yetiştirme amacında olan ve bu amaçla refah seviyesi geliştikçe çocuğa yatırım yapan devlet adamları, bunun meyvelerini de gün geçtikçe almaya başlamışlardır. Atatürk Dönemi olarak bahsedilen süreç uzun bir dönemi kapsamaktadır. Bundan dolayı 1920’lerin başındaki şartlar ile 1930’ların sonundaki şartlar aynı olmamış refah seviyesindeki artış sonrası çocuğa yönelik politikaların seyri de olumlu olarak değişmiştir. Bu çalışma çerçevesinde Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve diğer devlet adamları ile Aydınların, çocuk ile ilgili saptadıkları sorunlar ve bunlara yönelik çözüm yöntemleri ile uygulanan politikalar ve bu eylemlerin sonucunun çocuğun yaşamı için oluşturduğu altyapı ele alınmış ve değerlendirilmiştir.

All countries where endless wars, disease and social problems were present, also the Republic of Turkey had problems related children’s needs. However, the difference in Turkey’s approach was, consideration on how to solve these problems. In the works in the Turkish Grand National Assembly, which was opened on April 23, 1920, very important issues for the State were tried to be resolved. Therefore, under the leadership of Gazi Mustafa Kemal Atatürk, serious political breakthroughs were made for the "Child" in the fields of social, education and health until 1938. These breakthroughs, together with increase in awareness of the child as an individual have also been made for future benefits of the country as a power and population contribution. In addition, efforts to raise awareness of the child as a future citizen on social issues and to improve health and education were made. In order to achieve solutions, problems were identified, for which criticism and discussions were performed. The official results of the work carried out by deputies, took place in public and the child was seen as a value that should be protected and earned day by day. The statesmen, who aim to raise robust, mentally and physically strong, righteous, hardworking, professional individuals who will ensure the future of the new regime by including all children in the country without discrimination. For this purpose, investments in children have started to show its fruits day by day, as their welfare level improved. The period referred to as the Atatürk Period covers a long period. Therefore, the conditions in the early 1920s and the conditions at the end of 1930s were not same and the course of policies towards the child changed positively after the increase in welfare level. In scope of this study, implemented policies and solutions regarding determined problems by Gazi Mustafa Kemal and politicians, have been discussed and evaluated, which created an infrastructure for the child’s life as a result of these actions.