El osteoartritli hastaların tedavisinde düşük enerjili lazerin etkinliği

Abstract

El osteoartriti (OA), toplumda ileri yaşta sık görülen, hayat kalitesini etkileyebilen dejeneratif bir hastalıktır. Bu çalışma, el osteoartritli hastalarda düşük enerjili lazer uygulamasının etkinliğini randomize, prospektif, kontrollü ve çift-kör olarak araştırmak amacıyla planlandı.Çalışma Uludağ Üniversitesi Atatürk Rehabilitasyon Uygulama Araştırma Merkezinde Ocak 2009-Mayıs 2009 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Amerikan Romatoloji Cemiyeti el OA tanı kriterlerini karşılayan 70 hasta çalışmaya alındı. Hastalar iki gruba ayrıldı (lazer n=35, plasebo lazer n=35). Tedavi seansları haftada 5 gün olmak üzere ardışık 2 hafta boyunca uygulandı. Tüm hastalara 14 hafta süresince günde 3 kez aynı el egzersiz programı uygulandı. Vizüel Analog Skala (VAS) ile ölçülen istirahatte ağrı, hareketle ağrı, tutukluk, el ve parmak kavrama güçleri, Short Form-36 (SF-36), Duruöz el indeksi, Australian/Canadian Hand Osteoarthritis Index (AUSCAN) değerlendirmeleri başlangıçta, 2., 6. ve 14.haftalarda yapıldı.Toplam 63 hasta (lazer n=31, plasebo lazer n= 32) çalışmayı tamamladı. Gruplar arasında hastaların yaş, yakınma süresi, tedavi uygulanan eklem sayısı ortalamaları, dominant el ve etkilenen el tarafı bakımından anlamlı fark yoktu. İzlem döneminde her iki grupta da başlangıca göre bazı parametrelerde anlamlı düzelmeler görüldü. Gruplar arası karşılaştırmalarda lazer grubu 2., 6. ve 14.haftalarda istirahatte ağrı, hareketle ağrı, Duruöz, AUSCAN, SF-36 alt maddeleri ile 2.haftada tutukluk, 6. ve 14.haftalarda el ve parmak kavrama güçleri bakımından plaseboya üstündü. Sonuç olarak, lazer grubu tüm parametrelerde plaseboya üstündü. Gruplarda aynı egzersiz protokolü uygulandığı için bu farkın doğrudan lazer tedavisiyle sağlandığını söyleyebilmek güçtür. Bu anlamda lazer tedavisinin doğrudan plaseboyla karşılaştırıldığı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmada uygulanan yönteme ilişkin herhangi bir yan etki gözlemlenmedi.

Hand osteoarthritis (OA) is a common degenerative disease in the elder population and may affect the quality of life. This study was planned to investigate the efficiency of low level laser therapy in the treatment of patients with hand osteoarthritis as randomized, prospective, controlled and double-blind. The study was conducted at Uludağ University Atatürk Rehabilitation and Research Center between January 2009 and May 2009. 70 patients who met the hand osteoarthritis diagnosis criteria of American College of Rheumatology (ACR) were included in the study. The patients were separated into two groups (laser n=35, placebo laser n=35). Therapy sessions were organized as 5 days a week for 2 sequential weeks. All patients were given the same hand exercises 3 times a day for 14 weeks. Pain at rest, pain with motion, stiffness measured with Visual Analogue Scale (VAS), hand grip and pinch strength, Short Form-36 (SF-36), Duruöz hand index, Australian/Canadian Hand Osteoarthritis Index (AUSCAN) were evaluated at the beginning, in 2nd, 6th and 14th weeks. 63 patients (laser n=31, placebo laser n=32) completed the study. There were no significant differences in patients? average age, duration of complaints, number of joints treated, dominant hand and affected hand side. Durig the follow-up some parameters significantly improved in both groups when compared with pretreatment values. In intergroup comparisons pain at rest, pain with motion, Duruöz, AUSCAN, SF-36 subitems in 2nd, 6th, 14th weeks and stiffness in the 2nd week, hand grip and pinch strength in 6th and 14th weeks were superior in laser group than placebo. In conclusion, laser group was superior than placebo in all parameters. The same exercise protocol was given to the groups therefore it is difficult to link this effect directly to laser treatment. As a result, further studies comparing laser treatment directly with placebo are needed. No side effect related with the application was seen in our study.