Qatar-Turkey relation in the context of gulf tension

Abstract

Körfez krizi, Körfez İşbirliği Konseyi'nde yaşanan en kötü diplomatik krizlerden biri olarak kabul edilmektedir. Yaşanan bu durum Katar ile abluka uygulayan ülkeler arasındaki ilişkilerin ekonomik, politik ve hatta sosyal olarak kesilmesine yol açtı. çünkü Katar çoğu malın gelişine güveniyordu. Katar Suudi Arabistan'dan kara sınırı boyunca gerçekleşen ithalat ihracat bağımlıdır. Katar'ı çevreleyen tehdit, Katar'ın güvenliğe ulaşmak için yerel ve uluslararası ittifaklara açık olmasına yol açtı. Bu tez, Körfez krizi sırasında her iki ülkenin dış politika davranışının temel faktörleri ve belirleyicileri ışığında Katar Devleti ile Türkiye Cumhuriyeti arasındaki ilişkiyi açıklamayı amaçlamaktadır. Bu nedenle, tez, tehdit altında hisseden devletlerin dış politika davranışlarını açıklamada temel bir yaklaşım olarak "tehditlerin dengelenmesi teorisini" kullanır. Ayrıca Katar Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti'nin dış politikasını oluşturan belirli faktörleri inceleyecek ve iki şehrin ablukacı ülkelerle ilişkisine bakılacaktır. Çalışma, Türkiye'ye karşı başarısız darbe girişimi, Türk lirası krizi ve Körfez krizi gibi her iki ülkenin yaşadığı krizlere ilişkin Katar ve Türkiye'nin pozisyonlarının analizini ana odak noktası olarak sunmaktadır. Bu çalışma, kaçınılmaz veya potansiyel tehdidin ülkeler arasındaki ittifakların oluşumunda önemli bir unsur olduğu sonucuna varmaktadır. Körfez krizi sırasında Katar ve Türkiye'nin ittifakı, tehditlerin dengelenmesine ve diğer birçok ideolojik, kültürel, ekonomik ve askeri mülahazalara dayanan bir davranıştır.

The Gulf crisis is considered one of the worst diplomatic crises in the Gulf Cooperation Council. This situation led to the economic, political, and even social interruption of relations between Qatar and the blockading countries, because Qatar relied on the arrival of most goods. Imports across the land border from Saudi Arabia to Qatar are export-dependent. The threat surrounding Qatar has led Qatar to be open to local and international alliances to achieve security. This thesis aims to explain the relationship between the State of Qatar and the Republic of Turkey in light of the main factors and determinants of the foreign policy behavior of both countries during the Gulf crisis. Therefore, the thesis uses "threat balancing theory" as a basic approach to explaining the foreign policy behavior of states that feel threatened. In addition, certain factors that make up the foreign policy of the State of Qatar and the Republic of Turkey will be examined and the relationship of the two cities with the blockade countries will be examined. The study presents as the main focus the analysis of the positions of Qatar and Turkey regarding the crises experienced by both countries, such as the failed coup attempt against Turkey, the Turkish lira crisis, and the Gulf crisis. This study concludes that inevitable or potential threat is an important element in the formation of alliances between countries. The alliance of Qatar and Turkey during the Gulf crisis is a behavior based on balancing threats and many other ideological, cultural, economic, and military considerations.