Primer glomerülonefritlerde, oksidatif stresin serum iskemi modifiye albümin (İMA) düzeyi ile değerlendirilmesi

Abstract

Glomerülonefritler (GN) etyopatogenezi farklılıklar gösteren bir hastalık grubudur. Güncel tedavi seçeneklerine rağmen ülkemizde ve dünyada son dönem böbrek yetmezliği nedenleri arasında GN 3. sırada yer almaktadır.GN etyopatogenezi halen tam olarak anlaşılamamış olmasına rağmen otoimmunite, enfeksiyonlar, ilaçlar, genetik yatkınlık gibi sorumlu tutulan çeşitli faktörler vardır. Oksidan ve antioksidan sistemler arasındaki dengenin oksidan maddeler lehine bozulması olarak tanımlanan oksidatif stresin (OS), GN patogenezinde rol aldığı gösterilmiştir.OS'in göstergesi olarak birçok belirteç tanımlanmıştır. İskemik olaylar sonucunda N terminal ucunda metal bağlama kapasitesi azalan albümin fraksiyonu İskemi Modifiye Albümin (İMA) olarak adlandırılır. Birçok çalışmada OS göstergesi olarak tanımlanmış ve kullanılmış olan İMA, akut koroner sendrom, diabetik nefropati gibi patogenezde iskeminin olduğu bir çok hastalıkta artmış olarak tespit edilmiştir. Ancak literatürde daha önce GN hastalarında çalışılmamıştır. Bu nedenle çalışmamızda OS'in GN patogenezindeki rolünü, İMA ile değerlendirmeyi amaçladık.Böbrek biyopsisi ile primer GN tanısı konulan 45 hasta çalışmaya alındı. Histopatolojik tanıya göre proliferatif GN (PGN) (n: 17, %37,5) ve non-proliferatif GN (NPGN) (n: 28, %62,2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. İMA, albümin kobalt bağlama yöntemi ile çalışıldı. GN hastalarında serum albümin değerleri sıklıkla düşük olduğundan serum albümin konsantrasyonuna göre düzeltilmiş İMA (dİMA) hesaplaması yaptık. Bazal değerler kontrol grubu (n: 50) ile karşılaştırıldığında gruplar arasında İMA değerleri açısından fark yoktu. PGN grubunda dİMA, kontrol ve NPGN gruplarına göre anlamlı (p: 0.009, 0.037) olarak yüksekti. Özellikli tedavi uygulanan 34 hastanın tedavinin 8-12. haftalarındaki İMA ve dİMA (p:0.011, 0.009) değerleri bazale göre anlamlı olarak düşük bulundu. PGN ve NPGN hastalarının tedavi sonrası (TS) İMA ve dİMA değerlerindeki yüzde değişim, gruplar arası karşılaştırmada anlamlı bulunmadı. Sadece PGN grubunda TS'da dİMA değerinde anlamlı azalma tespit edildi. Serum albümin konsantrasyonu ve İMA arasında negatif korelasyon tespit edildi.Çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlar Primer GN patogenezinde OS'in önemli rol oynadığını düşündürmektedir. PGN seyrinde daha belirgin olan OS bu hastalarda ilerleyici böbrek hasarı ile ilişkili olabilir. Çalışmamız primer GN hastalarında OS etkisini desteklemekle birlikte PGN'lerde oksidatif stres NPGN'lere göre daha belirgindir.

Glomerulonephritis, are a group of diseases with different etiopathogenesis. Despite current therapeutic options GN is the third most common causes of end-stage renal insufficiency in our country and in the world.The etiopathogenesis is not yet fully understood but there are factors which are thought to be responsible such as autoimmunity, enfections, drugs, genetic predisposition. It has been shown that oxidative stres (OS) which is described as the inbalance of oxidative and antioxidative systems towards oxidant materials plays role in the pathogenesis of GN.A lot of factors have been described as signs of OS. The albumin fraction with a decreasing capacity of binding metals in the N terminal end is called Ischemia Modified Albumin (IMA). It has been identified as a sign of OS in many studies. IMA has been shown to be high in many diseases like acute coronary syndrome and diabetic nephropathy in which ischemia is a part of pathogenesis. But it has not been studied in patients with GN in the literature. We aimed to determine the role of IMA in the pathogenesis of GN in our study.Fortyfive patients diagnosed with primary GN by biopsy were included in the study. They were divided into two groups as proliferative GN (PGN) (n: 17, %37,5) and non-proliferative GN (NPGN) (n: 28, %62,2) according to histopathological diagnosis. IMA was studied by cobalt binding method. Since serum albumin levels are commonly low in patients with GN, we calculated corrected IMA according to serum albumin concentrations. There was no difference between the two groups in terms of IMA values when basal levels were compared with controls (n: 50). dIMA was significantly higher in the PGN group compared with the control and NPGN groups (p: 0.009, 0.037). İMA and dİMA (p:0.011, 0.009) levels of 34 patients treated with special therapy in weeks 8 and 12 were significantly lower than basal levels. The percentage difference of IMA and dIMA levels in PGN and NPGN patients after treatment was not significantly different between the two groups. There was significant difference in dIMA levels only in the PGN group after treatment. There was negative correlation between serum albumin concentration and IMA.The results in our study supports the important role of OS in the pathogenesis of primary GN. OS which is more prominent in PGN may be related with progressive renal damage. Our study supports the role of OS in patients with primary glomerulonephritis while oxidative stres is more prominent in patients with PGN compared to NPGN.