Acil serviste enfeksiyon benzeri hastalıkların etkin yönetimi: Retrospektif bir çalışma

Abstract

Acil servisler 24 saat esasına dayalı çalışma prensibine sahip, tanısı ve tedavisi belli olmayan hastaların başvurduğu, hastanelerin en yoğun işleyen alanıdır. Gelişen teknoloji ve tıp bilgisi sayesinde ortalama yaşam süresi uzamış ve kronik hastalıkların akut alevlenmesi şeklinde ortaya çıkan hastalıklara acil servislerde daha sık rastlanır hale gelmiştir. Buna ek olarak, acil hal kapsamında olmadığı halde kendisini acil olarak niteleyen insanların da acil servislere başvurması zaten mevcut olan iş yükünün artmasına ve acil hekiminin zorlanmasına sebep olmaktadır. Artan iş yoğunluğunun çözülmesi ve acil servislerde sirkülasyonun hızlı olması için diğer branş hekimlerinin acil servisten istenen konsültasyonlara hızlıca ve çözüme ulaştıracak biçimde cevap vermesi günümüz şartlarında zorunluluk haline gelmiştir. Bu yüzden acil hekimleri ile ilgili branşlar arasında iş birliği ve ortak eğitimler düzenlenmelidir. Çalışmamızda acil servis üzerinden, enfeksiyon hastalıklarına yapılan konsültasyonlar incelenmiştir. Acil servisten en fazla konsültasyon ön tanısı olarak yumuşak doku enfeksiyonları danışılmış ve acil servis hekimleri ile enfeksiyon hastalıkları hekimleri arasındaki enfeksiyon tanıları arası uyum anlamlı olarak değerlendirilmiştir. En yüksek uyum pankreatitte, en düşük uyum ise pnömoni ve santral sinir sistemi enfeksiyonlarında saptanmıştır. Sonuç olarak acil servis hekimleri ile enfeksiyon hastalıkları hekimleri arası iş birliği ve eğitim faaliyetlerinin geliştirilmesi gerekmektedir.

Emergency services are the most intensively functioning areas of the hospitals, which have a 24-hour working sytem and to where patients with unknown diagnosis and treatment apply. Due to the technological development and medical knowledge, the average life expectancy has increased and diseases that occur as acute exacerbations of chronic diseases have become more common in emergency services. In addition, the fact that the admissions of people who describe themselves as an emergency, even though they are not in the scope of emergency interventions, have been increasing the working load and causing difficulties for the emergency physicians. Nowadays, it has become necessary for the physicians of other clinical departments to respond to the consultations requested from the emergency services quickly and in a way that provides a solution in order to solve the increasing workload and to quicken the processes in the emergency services. Therefore, cooperation and combined educations should be organized between emergency physicians and other clinical departments. In our study, consultations made in the emergency service to the infectious diseases department were examined. Soft tissue infections were consulted as the prediagnosis of consultation from the emergency department, and the consistency between the emergency physicians and the infectious diseases department’s physicians was evaluated as significant. The highest consistency was found in pancreatitis, the lowest consistency was found in pneumonia and central nervous system infections. As a result, it is necessary to develop cooperation and educational activities between emergency physicians and infectious diseases department’s physicians.