Sığırlarda tek aşamalı ayakta laparoskopik abomazopeksi tekniğinde adezyonun ultrasonografik olarak değerlendirilmesi

Abstract

Abomazum'un yer değiştirmeleri, özellikle sütçü sığırlarda görülen ve sahada sık karşılaşılan bir sorundur. Verim kaybına yol açması bir yana, ölümcül neticeler de doğurabilir. Zaman içerisinde, pek çok operasyon tekniği tanımlanmıştır. Tüm bu tekniklerinin başarısı yeterli düzeyde adezyon gelişimine bağlıdır. Laparoskopik teknikler son yıllarda geliştirilmiş olup, iki aşamalı ve tek aşamalı olarak uygulanmakta ve kullanımı da gitgide yaygınlaşmaktadır. Sunulan çalışmada, özellikle saha koşulları için avantajlı olduğu düşünülen ayakta tek aşamalı laparoskopik abomazopeksi tekniği (I.grup) kullanımı ile abomazopeksi yapılmaksızın abomazum'un serozasının travmatize edilmesi ile adezyon oluşumu hedeflenen yeni bir teknik (II.grup) kıyaslanmıştır. Bu kapsamda 10 adet I. grup, 5 adet ise II. grup olmak üzere toplam 15 sığır çalışmaya dahil edilmiştir. Adezyon gelişimi ultrasonografik olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar, II. grup olgular için kullanılan tekniğin başarısız olduğunu, ayakta tek aşamalı laparoskopik abomazopeksi tekniğinin ise abomazum'un repozisyonu için ekstra uğraş gerektirmemesi, postoperatif iyileşme sürecindeki avantajları ve kısa operasyon süresi yönünden avantajlı olduğunu göstermiştir. 120. güne kadar yapılan klinik ve ultrasonografik takipte adezyon formasyonunun stabil kaldığı izlenmiştir. Sonuç olarak, abomazum'un repozisyonu sonrasında yeterli düzeyde adezyon gelişebilmesi için sabitleyici bir aracıya ihtiyaç vardır. Abomazopeksi alanının ultrasonografik takibi adezyonun yapısının ve kalitesinin değerlendirilmesi için ideal bir tanı tekniğidir

Abomasum displacement is a common problem, particularly in dairy cattle. In addition to loss of yield, it can also lead to fatal consequences. Over time, many operations techniques have been defined. The success of all these techniques depends on adequate level of adhesion development. In recent years, laparoscopic techniques have been developed and are being applied in two steps and one step, and their use is becoming increasingly widespread. In the present study, a new technique aimed at the formation of adhesions (Group II) was compared with the use of a single-stage laparoscopic abdominopexy technique (Group I), which is thought to be advantageous especially for field conditions, with traumatization of the abdominal aorta without abomasopexy. Within this scope, 10 of cases were in 1th group and 5 of cases were in IIth group, a total of 15 cattle were included in the study. Adhesion development was evaluated ultrasonographically. The results obtained are as follows. the failure of the technique used for group cases and the use of one-stage laparoscopic abomasopexy technique for extra abdominal resection showed advantages in terms of postoperative recovery and short duration of operation. Clinical and ultrasonographic follow up performed until the 120th day showed that the adhesion formatio n remained stable. As a result, there is a need for a stabilizing agent in order for abomasum to develop a sufficient level of adhesion after the preparation. Ultrasonographic follow -up of the abomasopexy field is an ideal diagnostic technique for assessing the structure and quality of adhesions.