Aktüel manevi problemler bağlamında alternatif bir model olarak klasik dönem Sûfî tecrübesi

Abstract

Teknolojinin hızlı ilerleyişi ve sanayileşme ile birlikte şehirleşmenin artışı maddi anlamda görece bir iyileşmeye sebep olsa da beraberinde manevi anlamda birçok problemin de ortaya çıkmasına yol açmıştır. Manevi problemlerden kastedilen hem bilinen anlamda ruhsal ve psikolojik sorunlar hem de ahlaki zafiyetlerdir. Bilimsel anlamda dinsel ve ruhsal problemlerin çözümüne yönelik arayışlar bilim adamlarını tek bir bilimle değil interdisipliner bir bakış açısıyla meseleye yaklaşmaya sevk etmiştir. Bu bağlamda günümüz bilim dünyasında psikoloji, ilahiyat, psikiyatri gibi farklı bilim alanlarında yapılan ortak çalışmaların aktüel manevi problemlerin çözümünde daha etkili olacağı kabul görmektedir. Söz konusu interdisipliner çalışmaya katkı sağlaması açısından genel anlamda Tasavvuf düşüncesinin özel olarak da klasik dönem olarak adlandırabileceğimiz Gazzâlî (ö. 505/1111) öncesi sûfî düşünce ve tecrübesinin modern dünyanın manevi problemlerin çözümüne katkı sağlayacağı ve bu meseleye dair derinlikli bir bakış açısı kazandıracağı düşünülmektedir. Bu bağlamda manevi sorunlara karşı Kuran ve sünnet merkezli bir mutluluk reçetesi sunma iddiasındaki sûfîlerin tecrübe eksenli fikri birikimlerinin bilim dünyasına arz edilmesi, bilimsel birikime katkı sağlayacak olmasının yanında yaşanan hayata dönük tezahürleri açısından da önem taşımaktadır.

Although the rapid progress of technology and the increase in urbanization with industrialization led to a relative improvement in material terms, it also led to the emergence of many spiritual problems. What is meant by spiritual problems is both mental and psychological problems in the known sense and moral weaknesses. The searches for the solution of religious and spiritual problems in a scientific sense have led scientists to approach the issue with an interdisciplinary perspective, not with a single science. In this context, it is accepted that joint studies in different scientific fields such as psychology, theology and psychiatry in today's scientific world will be more effective in solving current spiritual problems. In terms of contributing to the interdisciplinary study in question, it is thought that Sufi thought and experience in general and before Gazzâlî (d. 505/1111), which we can call the classical period, in particular will contribute to the solution of the spiritual problems of the modern world and will provide a deep perspective on this issue. In this context, the presentation of the experience-oriented intellectual knowledge of the Sufis, who claim to offer a recipe for happiness based on the Qur'an and the Sunnah, against spiritual problems, is important in terms of its manifestations in life, as well as contributing to scientific knowledge.