An experimental study on enhancing efl learners’ pragmatic awareness and performance through WEB 2.0 tools online: Is teacher presence necessary?

Abstract

Despite the extensive research on online instruction to teach different aspects of language, research on the use of online facilities to enhance pragmatic competence remains scarce. Thus, the present study fills the research gap by comparing the efficacy of two online instruction delivery procedures for the development of pragmatic performance and awareness: teacher-led online pragmatics learning and self-paced pragmatics learning. The participants were 40 college-level students who were going to participate in the Work and Travel program. The participants were divided into two groups: the teacher-led group and the self-paced group. While the teacher-led group received pragmatics instruction on requests through synchronous computer-mediated communication guided by the teacher, the self-paced group completed the same activities through digitally-mediated self-access materials. Discourse Completion Tasks (DCT) were utilized as the pre-test and the post-test to find out the impact of two types of fully online pragmatics instruction procedures on pragmatic performance. The requests in the DCTs were scored based on pragmalinguistics and sociopragmatics separately. Furthermore, Think Aloud (TA) protocols were used before and after the treatment to shed light on the effect of different online instruction procedures on pragmatic awareness. Furthermore, semi-structured interviews were conducted to reveal the learners’ perceptions of learning pragmatics through self-access materials. The findings reported that both instruction procedures significantly helped learners improve the production of requests. While no statistically significant difference was found regarding the improvement of sociopragmatic test scores, the self-paced group outperformed the teacher-led group in terms of the development in pragmalinguistic test scores. Furthermore, the analysis of TA protocols demonstrated that both instruction procedures contributed to the learners’ pragmatic awareness. Moreover, the analysis of semi-structured interviews revealed mostly positive perceptions about self-paced learning of pragmatics through digitally-mediated self-access materials. One major implication of the study is that teaching pragmalinguistics and sociopragmatics is beneficial to the learners, regardless of the instruction procedures through which they are taught.

Dilin farklı yönlerini öğretmek için çevrimiçi eğitim üzerine yapılan kapsamlı araştırmalara rağmen, edimbilimsel yeterliliği geliştirmek için çevrimiçi olanakların kullanımına ilişkin araştırma sayısı azdır. Bu nedenle, mevcut çalışma, edimbilimsel performans ve farkındalığın geliştirilmesi için iki çevrimiçi öğretim prosedürünün etkinliğini karşılaştırarak araştırma boşluğunu doldurmaktadır: öğretmen liderliğindeki çevrimiçi edimbilim öğrenimi ve kendi hızında edimbilim öğrenimi. Katılımcılar, Work and Travel programına katılacak olan üniversite düzeyindeki 40 öğrenciydi. Katılımcılar iki gruba ayrıldı: öğretmen liderliğindeki grup ve kendi hızındaki grup. Öğretmen liderliğindeki grup, öğretmen tarafından yönlendirilen senkronize bilgisayar aracılı iletişim aracılığıyla ricalar üzerine edimbilim eğitimi alırken, kendi hızına sahip grup aynı etkinlikleri dijital olarak aracılı kendi kendine erişim materyalleri aracılığıyla tamamladı. Söylem Tamamlama Görevleri (DCT), iki tür tamamen çevrimiçi edimbilim öğretim prosedürünün edimbilimsel performans üzerindeki etkisini bulmak için ön test ve son test olarak kullanıldı. DCT'lerdeki üretilen ricalar, pragmalinguistik ve sosyopragmatik olarak ayrı ayrı puanlanmıştır. Ayrıca, farklı çevrimiçi öğretim yöntemlerinin edimbilimsel farkındalık üzerindeki etkisine ışık tutmak için öğretimden önce ve sonra Sesli Düşünme (TA) protokolleri kullanılmıştır. Ayrıca, öğrencilerin kendi kendine erişebilecekleri materyaller aracılığıyla kendi hızında edimbilim öğrenmeye ilişkin algılarını ortaya çıkarmak için yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Bulgular, her iki öğretim prosedürünün de öğrenenlerin rica üretimini geliştirmesine önemli ölçüde yardımcı olduğunu bildirdi. Sosyopragmatik test puanlarındaki artışa ilişkin istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken, kendi hızında öğrenen grup, pragmalinguistik test puanlarındaki gelişim açısından öğretmen liderliğindeki gruptan daha iyi performans gösterdi. Ayrıca, TA protokollerinin analizi, her iki öğretim prosedürünün de öğrencilerin edimbilimsel farkındalığına katkıda bulunduğunu göstermiştir. Ayrıca, yarı yapılandırılmış görüşmelerin analizi, edimbilimin kendi kendine erişim materyalleriyle öğrenimi hakkında çoğunlukla olumlu algıları ortaya çıkardı. Çalışmanın önemli çıkarımlarından biri, pragmalinguistik ve sosyopragmatik öğretiminin, kendilerine öğretilen öğretim prosedürleri ne olursa olsun, öğrenciler için faydalı olduğudur.