Ahmet Hamdi Tanpınar düşüncesinde din ve modernleşme

Abstract

Bu çalışmada Ahmet Hamdi Tanpınar’ın din ve modernleşme kavramlarına yaklaşımı incelenmiştir. Osmanlı Devleti’yle başlayan modernleşme onun yıkılışı ve Cumhuriyet’in ilanıyla şekil değiştirerek devam etmiştir. Tanpınar bu modernleşme hareketlerini medeniyet değiştirme olarak görmüştür. Roman ve makalelerinde medeniyet değiştirmesinin toplumda ve bireyde ortaya çıkardığı ikilikleri konu edinmiştir. Doğu ve Batı medeniyetleri arasında kalan bireyin ikilemleri ve eski yeni arasındaki durumu Tanpınar’ın en önemli inceleme konuları olmuştur. Tanpınar yaşadığı dönemi ve bireyin ikilik sebeplerini analiz ederek dönem için oldukça önemli tespitlerde bulunmuştur. Dönemin ideolojik fikirlerine karşı eleştirilerini dile getirmiş ve kendisini entelektüel ve yalnız olarak nitelendirmiştir.

This thesis examines the notions of religion and modernization their treatment in the works of Ahmet Hamdi Tanpınar. The modernization that started with the Ottoman Empire continued with the collapse of the Empire and the proclamation of the Republic. Tanpınar perceived it as a matter of civilization shifting. In his novels and articles, he looked into the dilemmas and depressions of the society and the individual, which were caused by civilization shifting. The dilemmas of the individual between the eastern and western and civilizations and the situation of the society between old and the new have been Tanpınar’s most important research subjects. By analyzing the period in which she lived and the reasons for the dilemmas of the individual, Tanpınar made very important determinations. Expressin his criticism of the ideological ideas of the period, he described himself as intellectual and lonely.