Ektopik gebelikte kreatin kinaz'ın tanısal değeri

Abstract

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde 01.08.1996 - 28.12.1998 tarihleri arasında ektopik gebelik tanısı ile hospitalize edilen ve laparotomi veya laparoskopi ile total veya parsiyel salpenjektomi uygulanan 32 olgu çalışma kapsamına alınırken, kontrol grubu son adet tarihlerine göre 7 hafta ve altındaki 20 olgudan oluşturuldu. Tüm ektopik gebelik olguları ampuller veya istmik, rüptüre veya nonrüptüre olmalarına göre gruplara ayrıldı. Yaş, parite, abortus, yaşayan çocuk sayıları ve korunma yöntemleri açısından gruplar arasında bir fark bulunmadı. Olguların %47'si kontrasepsiyon uygulamıyordu. %38'i koitus interruptusu tercih ediyordu. Gruplar kendi aralarında ve kontrol grubu ile semptomlar, CK ve (3-hCG düzeyleri ve gebelik süreleri açısından karşılaştırıldı ve rüptüre ektopik gebeliklerin ayrımını yapabilecek bir cutoff değeri bulabilmek için bir ROC eğrisi oluşturuldu. Salpenjektomi piyesleri Patoloji Anabilim Dalı'nda trofoblablastların lümen içindeki gelişimleri ve tubal duvara invazyonları açısından değerlendirildi. Semptomatik ve asemptomatik rüptüre ektopik gebeliklerin CK düzeyleri arasında anlamlı bir fark yoktu. CK düzeyleri gruplar arasında karşılaştırıldığında; rüptüre ampuller ve istmik ektopik gebeliklerin CK düzeyleri rüptüre olamayan ektopik gebelikler (p= 0.02 ve p= 0.004) ve kontrol grubundan (her iki grup için p<0.001) anlamlı olarak yüksek bulundu. Rüptüre olmayan ampuller ve istmik ektopik gebelikler ile kontrol grubu CK düzeyleri arasında anlamlı fark yoktu. p-hCG düzeyleri gruplar arasında karşılaştırıldığında; rüptüre ampuller ve istmik gebeliklerin p-hCG düzeyleri kontrol grubundan anlamlı olarak düşüktü (p= 0.037 ve p<0.0001). Kontrol grubunun p-hCG düzeyleri rüptüre olmayan gruptan da anlamlı olarak yüksek bulundu (p= 0.0001). Rüptüre ampuller grubun p-hCG düzeyleri, rüptüre olmayan ektopik gebelik grubunkinden anlamlı olarak yüksekken (p= 0.034), rüptüre istmik grubun p-hCG düzeyleri aynı gruplakarşılaştırıldığında anlamlı fark yoktu. Her iki rüptüre grubun p-hCG düzeyleri karşılaştırıldığında ampuller grubunki anlamlı olarak yüksekti (p= 0.04). Gebelik süreleri gruplar arasında karşılaştırıldığında; rüptüre olmayan ampuller ve istmik ektopik gebeliklerin gebelik süresi kontrol grubundan anlamlı ölçüde düşükken (p= 0.019), diğer grupların arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Grupların kendi içindeki CK ve p-hCG düzeyleri ile gebelik sürelerinin ilişkileri incelendiğinde, rüptüre ampuller ektopik gebelik grubunda, p-hCG ve CK düzeylerindeki artış ile gebelik süresi arasında yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki saptandı (r= 0.882; p= 0.001 ve r= 0.771; p= 0.002). Rüptüre istmik ektopik gebelik grubunda da CK düzeylerindeki artış ile gebelik süresi ve p-hCG düzeylerindeki artış arasında yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki bulundu (r= 0.983; p= 0.02 ve r= 0.952; p= 0.048). Rüptüre olmayan ektopik gebelik grubu ve kontrol grubunda da p-hCG düzeylerindeki artış ile gebelik süresi arasında yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki saptandı (r= 0.803; p= 0.001 ve r= 0.975; p= 0.001). Ektopik gebelik olgularında CK'nın tubal rüptürü belirlemedeki değeri ROC eğrisi oluşturularak araştırıldı ve Hanley ve McNeil metoduna göre hesaplandığında rüptüre olan ve olmayan ektopik gebelikleri doğru olarak tanımlamadaki değeri %77.6 ± %8.3 olarak saptandı. Bu amaçla kullanılabilecek ideal cutoff değerinin 120 IU/L olduğu belirlendi. Ektopik gebeliklerin histopatolojik incelemesinde, olguların%84'ünün ampuller, % 16'sının istmik olduğu görüldü. Ampuller ektopik gebeliklerin %48'i, istmik gebeliklerin ise %80'i rüptüre idi. Rüptüre olmayan 15 ektopik gebelik olgusunun 9'unun (%60) intraluminal, birinin (%7) ekstraluminal, 5'inin (%33) ise mikst lokalizasyon gösterdiği belirlendi. Ekstraluminal ve mikst yerleşimli olguların CK düzeyleri, intraluminal yerleşimli olgulardan anlamlıya yakın yüksek bulundu (p=0.059). Bu plasentasyonun mikst ve ekstraluminal olgularda daha dekstrüktif seyretmesine bağlandı. İstmik ektopik gebeliklerde p-hCG düzeylerinin daha düşük olmasına rağmen CK düzeylerinin diğer gruplara göre daha yüksek bulunması invazyonun daha kısa zamanda ve daha hızlı ilerlemesine bağlandı.