Topikal nifedipin kullanımının yağ grefti sağkalımına etkileri

Abstract

Otolog yağ grefti, günümüzde birçok estetik ve rekonstrüktif prosedürde tercih edilen başarılı bir uygulamadır. Yağ grefti uygulamasının kullanımını kısıtlayan en büyük dezavantajı sağkalım oranlarının öngörülememesidir. Yağ grefti alanında yapılan çalışmaların çoğu sağkalımı iyileştirmeyi hedeflemiştir. Nifedipin, dihidropiridin türevi kalsiyum kanal blokörüdür. Yapılan çalışmalar nifedipinin anjiyogenik, antioksidan, sitoprotektif ve mikrodolaşımı düzenleyici etkilerinin de olduğunu göstermiştir. Nifedipinin bu özellikleri ile yağ grefti alıcı saha koşullarını iyileştirebileceği düşünülerek, çalışmamızda topikal nifedipin kullanımının yağ grefti sağkalımına etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır Çalışma, 16 adet Wistar Albino türü sıçan üzerinde gerçekleştirildi. Sıçanlar 2 eşit gruba ayrıldı. İnguinal alandan alınan yağ greftleri skalp süperiorunda hazırlanan poşa yerleştirildi. Cerrahi sonrası ilk 7 gün, deney grubunda %3 oranında topikal nifedipin içeren krem, kontrol grubunda ise plasebo krem, yağ grefti alıcı saha üzerine uygulandı. Sıçanlar 6 hafta takip edildi. 6. haftanın sonunda yağ greftleri alıcı sahadan eksize edilerek makroskobik ve histopatolojik olarak incelendi. Makroskobik incelemede yağ greftlerindeki ağırlık ve hacim kayıpları deney grubunda daha düşük miktarlardaydı. Histolojik incelemede, deney grubuna ait yağ greftlerinde, kist ve vakuol oluşumu, fibrozis oluşumu ve yabancı cisim dev hücre varlığı daha düşük, yağ dokusu bütünlüğü ise daha yüksekti. Bu sonuçların tümü istatiksel olarak da anlamlı düzeylerdeydi. Bu çalışmada topikal nifedipin uygulamasının yağ grefti sağkalımı üzerine olumlu etkilerinin olduğu gösterilmiştir. Çalışmamız bu alanda yapılan ilk bilimsel çalışmadır. Yapılacak daha ileri çalışmalardan elde edilecek daha iyi sonuçlar neticesinde, topikal nifedipin uygulaması, yağ grefti sağkalımını iyileştirmek için klinik kullanıma girebilecektir.

Autologous fat grafting is a successful application preferred in many aesthetic and reconstructive procedures today. The biggest disadvantage that limits the use of fat grafting is the unpredictability of survival rates. Most of the studies in the field of fat grafting have aimed to improve fat graft survival. Nifedipine is a dihydropyridine derivative calcium channel blocker. Studies have shown that nifedipine has angiogenic, antioxidant, cytoprotective and microcirculation regulatory effects. Considering that these properties of nifedipine can improve fat graft recipient site conditions, our study aimed to investigate the effects of topical nifedipine use on fat graft survival. This study was performed on 16 Wistar Albino rats. The rats were divided into 2 equal groups. Fat grafts harvested from the inguinal area were placed in the prepared pocket above the scalp. In the first 7 days after surgery, cream containing 3% topical nifedipine in the experimental group and a placebo cream in the control group were applied on the fat graft recipient site. Rats were observed for 6 weeks. At the end of the 6th week, the fat grafts were excised from the recipient site and examined macroscopically and histopathologically. In the macroscopic examination, the weight and volume losses in the fat grafts were lower in the experimental group. In the histological examination, cyst and vacuole formation, fibrosis formation and foreign body giant cell presence were lower and adipose tissue integrity was higher in the fat grafts of the experimental group. All of these results were statistically significant. In this study, it was shown that topical nifedipine application has positive effects on fat graft survival. Our study is the first scientific study in this field. With better results from further studies, topical application of nifedipine may enter clinical use to improve fat graft survival.